Eigenlijk wilde ik iets schrijven het het liedje Love Is Just a Four Letter Word. Dylan schreef dit begin jaren zestig, toen hij als tekstschrijver verbonden was aan een schrijverscollectief. Het was ook een van zijn meest creatieve en productieve periodes. Je ziet de zanger en dichter achter zijn typemachine, met een sigaret in een asbak en een kop koffie binnen handbereik.
Toen 'Four letter word' min of meer af was, begon Joan Baez het nummer te spelen. Dylan had zijn eigen administratie niet op orde. Toen hij zijn scharrel dit liedje hoorde spelen, zei hij: "Goed nummer. Wie heeft dit geschreven?"
Hij herkende het niet meer als een eigen productie.
Tenminste, zo gaat het verhaal.
Maar het nummer is nooit door Dylan zelf uitgebracht. Het staat wel in de bundels met liedteksten. Maar weer niet in de zoek-index van de nodige biografieën en naslagwerken. En dat is gek. Want het verhaal dat ik net schetste, heb ik wel ergens gelezen of gehoord.
En het is een mooie anekdote om over Love Is Just a Four Letter Word te schrijven. Misschien zie ik iets over het hoofd. Dat kan natuurlijk zomaar. Maakt misschien ook niet uit. Ik heb het bij deze genoteerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten