zaterdag 31 maart 2018

Setlist Barcelona, Spanje (1/2), 30 maart 2018


Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Duguesne Whistle (Bob on Piano)
Melancholy Mood (Bob center stage - no harp)
High Water (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Full Moon and Empty Arms (Bob center stage - no harp)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Long and Wasted Years (Bob center stage then on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Autumn Leaves (Bob on Piano)
Love Sick (Bob on Piano)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Barcelona, Spanje (met dank aan BobLinks).

vrijdag 30 maart 2018

Amsterdam-Zuidoost

Gisteren was in Amsterdam-Zuidoost de uitvoering van The Passion. Alweer editie acht. In de Bijlmer werd het lijdensverhaal van Jezus, aan de hand van Nederlandstalige nummers, vertolkt. Het verzamelplein lag naast de Amsterdam ArenA. De concertzalen Ziggo Dome en AFAS Live werden niet in beeld gebracht.
In de AFAS Live heb ik Bob Dylan regelmatig zien optreden. Ook met Pasen. Vorig jaar nog, Tweede Paasdag, met Wietse. En Goede Vrijdag 2009. Tweede Paasdag 2007. Mooie herinneringen aan. Zoals aan Ain’t Talking.
Dit nummer is terug te vinden op Modern Times uit 2006. Toen ik dit nummer hoorde, wist ik meteen waar het over ging. Acht minuten lang in mineur, om het slotakkoord groots in majeur te eindigen. Een tekst waarin Pesach, de uittocht uit Egypte, de veertigjarige tocht door de woestijn én de opstanding van Jezus schitterend tot één verhaal zijn verweven.
Excuse me ma’am, I beg your pardon, there’s no-one here, the gard’ner is gone.
Rabboeni!
Eerste Paasdag 2009 was het middelste van drie concerten, dat Dylan in de Heineken Music Hall speelde. Het derde nummer van die show was Man In The Long Black Coat. Grote kans dat dit nummer vanavond te horen is in het Bolwerk in Sneek. Joan Osborne zingt daar namelijk de songs van Dylan.
Vanavond ook op de Franse televisie: de film Trouble No More, met gospelmuziek van Dylan en Michael Shannon als dominee.
The Passion. De jaarlijkse muziekuitvoering op televisie is een guilty pleasure van me. Ik vind het te glad en te oppervlakkig. Maar ik kijk wel elk jaar. Sterker nog, ik heb alle dvd-uitgaven van The Passion in huis staan.
Ik kijk het elk jaar. Om vervolgens naar Dylan te grijpen en Ain’t Talking aan te zetten.
Of Red River Shore, vanwege dat laatste couplet:

Now, I've heard of a guy who lived a long time ago
A man full of sorrow and strife
Whenever someone around him died and was dead
He knew how to bring 'em on back to life
Well, I don't know what kind of language he used
Or if they do that kind of thing anymore
Sometimes I think nobody ever saw me here at all
Except the girl from the Red River shore

De Lijdende Dienaar, zoals de profeet hem omschrijft in Jesaja 53. Daar kan geen Passion tegenop.

donderdag 29 maart 2018

Setlist Madrid, Spanje (3/3), 28 maart 2018

Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Summer Days (Bob on Piano)
Melancholy Mood (Bob center stage - no harp)
High Water (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Full Moon and Empty Arms (Bob center stage - no harp)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Spirit On The Water (Bob on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Autumn Leaves (Bob on Piano)
Love Sick (Bob on Piano)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Madrid, Spanje (met dank aan BobLinks). Het is de derde en afsluitende avond in de Spaanse stad. De setlist is redelijk vast, maar wel per avond verschillende accenten. Die wisselende songs komen uit zowel het Sinatra-materiaal als Dylans eigen oeuvre.

woensdag 28 maart 2018

Setlist Madrid, Spanje (2/3), 27 maart 2018

Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Summer Days (Bob on Piano)
Melancholy Mood (Bob center stage - no harp)
Honest With Me (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Once Upon A Time (Bob center stage - no harp)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Spirit On The Water (Bob on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Why Try To Change Me Now (Bob on Piano - truncated due to mic problems)
(20 minute technical break)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Madrid, Spanje (met dank aan BobLinks). De tweede avond in de Spaanse stad. Technische problemen zorgden ervoor dat Love Sick niet gespeeld werd.

dinsdag 27 maart 2018

Setlist Madrid, Spanje (1/3), 26 maart 2018

Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Summer Days (Bob on Piano)
September Of My Years (Bob center stage - no harp)
Honest With Me (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Once Upon A Time (Bob center stage - no harp)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Spirit On The Water (Bob on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Full Moon and Empty Arms (Bob center stage - no harp)
Love Sick (Bob on Piano)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Madrid, Spanje (met dank aan BobLinks). Geen Boots Of Spanish Leather of When I Paint My Masterpiece.

zondag 25 maart 2018

Setlist Salamanca, Spanje, 24 maart 2018

Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Summer Days (Bob on Piano)
Make You Feel My Love (Bob on Piano)
Honest With Me (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Once Upon A Time (Bob center stage - no harp)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Spirit On The Water (Bob on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Why Try To Change Me Now (Bob center stage - no harp)
Love Sick (Bob on Piano)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Salamanca, Spanje (met dank aan BobLinks).

vrijdag 23 maart 2018

Setlist Lissabon, Portugal, 22 maart 2018

Things Have Changed (Bob on Piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on Piano)
Highway 61 Revisited (Bob on Piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on Piano)
Summer Days (Bob on Piano)
Make You Feel My Love (Bob on Piano)
Honest With Me (Bob on Piano)
Tryin' To Get To Heaven
Don't Think Twice, It's All Right (Bob on Piano)
Pay In Blood (Bob on Piano)
Tangled Up In Blue (Bob on Piano)
Soon After Midnight (Bob on Piano)
Early Roman Kings (Bob on Piano)
Desolation Row (Bob on Piano)
Spirit On The Water (Bob on Piano)
Thunder On The Mountain (Bob on Piano)
Why Try To Change Me Now (Bob center stage - no harp)
Love Sick (Bob on Piano)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on Piano)
Ballad Of A Thin Man (Bob on Piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Lissabon, Portugal (met dank aan BobLinks). Het is de eerste show in 2018, en het is de start van de Europese tournee. De setlist doet vertrouwd aan, hoewel met Tryin' To Get To Heaven en Thunder On The Mountain andere accenten worden gelegd.

donderdag 22 maart 2018

Arie de Reus

In de Zutphense Koerier staat een groot interview met Arie de Reus. De emeritus huisarts is een groot verzamelaar van alles wat met Bob Dylan te maken heeft. Voor de LP met de Greatest Hits die in Kenia is gemaak, vloog de Eefdenaar drie keer naar het Afrikaanse land. “Uiteindelijk kwam ik er via een Turkse handelaar aan via internet.”
Het is een vorm van hebzucht, maar wel een prettige afwijking. En eerlijk is eerlijk, het legt De Reus ook geen windeieren. Zijn naam staat bijvoorbeeld met trots vermeld in de boeken bij Trouble No More (Bootleg Series 13: “A great deal of the ephemera included in this package would not be possible without the gracious assistance of the following.”) en Another Self Portrait (Bootleg Series 10“additional research”).
Belangrijk, een Nederlandse archivaris van het Dylan-dom. Het lijkt wel een dependance van het archief in Tulsa.

woensdag 21 maart 2018

Kronieken #35: duizend

Dit is het duizendste artikel op mijn Dylan-blog. Duizend al. Wie had dat van te voren gedacht? Ik begon dit blog in oktober 2013, toen Another Self Portrait verscheen en Dylan naar Nederland kwam voor twee concerten. Toen ik begon, was het ook om wat Dylan-gedachten te noteren. Zonder een afspraak over een frequentie, behalve dat het één stukje per dag mocht zijn. Hoeveel dagen tussen de verhalen zit, wisselt.
Duizend blogs, dus.
Misschien nog wel duizend stuks te gaan. We zien het wel.

zondag 18 maart 2018

Kronieken #34: Rain is blowin' in your hair

There is a book coming out – niet over Woody Guthrie, maar over de zomer van 1966. Het boek is van de hand van Robert Hudson en gaat over de invloed van Bob Dylan op de Amerikaanse monnik Thomas Merton.
Het is niet de eerste keer dat ik over een link lees tussen een monnik en Bob Dylan. In maart 2017 publiceerde de benedictijner monnik Thomas Quartier zijn monastieke bespiegelingen rondom Dylan in het tijdschrift De Kovel. Het was vlak voor de optredens in AFAS Live van Dylan, drie shows in de hoofdstad.
Toen ik in de zomer twee weken in het klooster van Westmalle was, ging mijn 'mentor' broeder Guerric naar een redactievergadering van De Kovel, waar broeder Thomas ook aanwezig was. Broeder Guerric bracht hem namens mij de complimenten over voor het artikel.
Bob Dylan als een eigengereide monnik. Mooi beeld. Ik ontken het niet. Dat is overigens geen bevestiging. Maar ontkennen heeft geen zin.
Dit weekend is het weer behoorlijk gaan waaien. Ik merk het als ik naar de kerk fiets. Maar ik merkte het ook toen ik naar een optreden ging van Huub van der Lubbe in Meppel. Tot mijn grote verrassing zat op de stoel voor me mijn Dylan-makker Wietse, met wie ik vorig jaar naar AFAS ben geweest. Net zo'n verrassing was de toegift van Van der Lubbe, met zijn vertaling van Forever Young: ‘En blijf vooral voor altijd jong'.
Het waait. Een te makkelijke link is te leggen met Blowin' In The Wind. Dat gaat me te snel, hoewel Dylan's uitvoering uit 2002 onovertroffen is. Meerstemmig, met Charlie Sexton en Larry Campbell als koor. Nee, ik moet bij de wind denken aan I'll Remember You, de uitvoering uit de film Masked & Anonymous.
Met die prachtige zin in de brug: Didn’t I sleep, didn’t I weep beside you / With the rain blowing in your hair?
En zo is het, ouwe monnik.

vrijdag 16 maart 2018

Genk

We moeten naar Genk. In de plaatselijke bibliotheek is tot en met 6 mei een tentoonstelling over Dylan te zien. Patrick Roefflaer geeft een rondleiding – terecht dat Peerke dat mag doen, als schrijver van het informatieve boek Bob Dylan In De Studio.
Misschien moet de expositie na mei naar de Culturele Hoofdstad van Europa verhuizen. De organisatie mag me altijd bellen voor een taak rond de Leeuwarder versie van de Genkse tentoonstelling.

dinsdag 13 maart 2018

Droom: Caribbean Wind

Ik ben op een bruiloft. En voor het feest is een band uitgenodigd. Het tweede nummer dat ze spelen, is Caribbean Wind. Ik ben er uiteraard erg blij mee, want ik hoor niet vaak muziek van Bob Dylan. Zeker niet op een trouwerij. Maar voor ik er erg in heb, escaleert het gebeuren.
De bandleden spelen de muziek, maar gaan ook helemaal los. De bassist slingert zijn gitaar rond zijn lichaam en rent rondjes om het drumstel. Al vrij gauw rennen zijn makkers achter hem aan. De muziek blijft ondertussen doorspelen (from Nassau to Mexico). Ik zie hoe de gitaren achter de muzikanten aan spelen.
Zoals het dan gaat in een droom, hier blijft het dan bij. Het heeft natuurlijk niets te betekenen. Behalve dan om de cd-box Trouble No More (aflevering 13 uit The Bootleg Series) weer te draaien.

maandag 12 maart 2018

Girl From The North Country

Een paar jaar geleden kocht ik de cd Eels with Strings: Live at Town Hall. Redelijk op de bonnefooi, want ik kende Eels helemaal niet. Het enige dat ik wist, was dat op deze cd het nummer Girl from the North Country van Bob Dylan te horen is. En elke keer als ik deze uitvoering weer hoor, ontroert het me steeds.
Natuurlijk, het zijn de 'strings' die het hem doen. Maar ook de lichte tekstwijzigingen die Mark Oliver "E" Everett heeft aangebracht. Waar Dylan voornamelijk de verleden tijd gebruikt (Many times I often pray), doet E het in de tegenwoordige tijd (Many nights I pray). Voor Dylan is het een afgeronde liefde, bij Eels is dat nog maar de vraag.
Het is een goede gok geweest om Eels with Strings aan te schaffen. Ook voor een mooie dag als vandaag is het een goede versie om 'Girl' te luisteren.

vrijdag 9 maart 2018

Kronieken #34: The Donald en Patti Smith

Donald Trump voert binnen 15 dagen hoge heffingen op geïmporteerd staal en aluminium door om een einde te maken “aan de oneerlijke handelsrelaties” en de eigen staalsector te versterken. Zo wordt The Donald voor zijn bevolking The Man Of Steel. Deze term brengt mij dan naar die bootleg van Dylan's show in de Heineken Music Hall, oktober 2013.
Patti Smith geeft acte de présence op Lowlands. Zij is de heldin, die tijdens de ceremonie van de Nobelprijs-uitreikingen voor Dylan A hard rain's a-gonna fall zong. En halverwege door de zenuwen even op adem moest komen. Zou zij op het festival in Biddinghuizen, half augustus, het nummer ook spelen?

donderdag 8 maart 2018

Masters Of War

Over zes weken is het weer Record Store Day. Het is die ene dag in het jaar om wereldwijd bij elkaar de kunst van muziek in de onafhankelijke platenzaak te vieren. Ook dit jaar zijn er Dylan-releases onder de 'kunst van de muziek': De eerste is een 7”-single van Masters Of War, het andere is de live-plaat Dylan & The Dead, dat hij met The Greatful Dead maakte.
Maar dat is pas over zes weken te verkrijgen. Vooral die Masters Of War, daar ben ik nieuwsgierig naar. In dit nummer veegt Dylan de vloer aan het 'de hoge heren', die oorlog voeren alsof het Mens-Erger-Je-Niet is. Zo gaan we niet met elkaar om, aldus de protestzanger. Sterker nog, 'even Jesus would never forgive what you do'.
Dié niet-vergevingsgezinde zin, die is afwezig wanneer Dylan dit nummer tegenwoordig speelt. Sinds eind jaren zeventig weet de 'stem van een generatie' dat Jezus wel degelijk vergeeft. Maar dat is een discussie voor een ander moment.
Eerst nog zes weken aftellen tot 21 april.

woensdag 7 maart 2018

Plagiaat

Ronnie Flex is een Nederlandse rapper en producer. Zijn nieuwe videoclip Fan lijkt sterk op op de clip van het nummer Bound 2 van Kanye West. Pleegt Ronnie plagiaat? Neemt hij materiaal over van iemand anders, zonder bronvermelding en door te doen alsof het eigen werk is? De discussie is zelfs bij de NOS aanbeland.
Tussen Ronnie Flex en Bob Dylan gaapt een groot gat. Maar dit hebben ze dan wel gemeen, dat beide muzikanten worden beschuldigd van plagiaat. Dylan kopieert dan geen videobeelden, maar wel teksten en schilderijen. Dagblad deVolkskrant meldde zeven jaar geleden:
“In de Amerikaanse hoofdstad zou een serie schilderijen te zien zijn waarop Dylans reizen door Japan, China, Vietnam en Korea te zien zijn, maar veel schilderijen lijken geverfde kopieën van beroemde foto's van Henri Cartier-Bresson, Dmtri Kessel en Léon Bussy.”
En dan hebben we dat debacle rond “Love And Theft” nog. Voor dit album zou de schrijver rijkelijk geput hebben uit het boek Confessions of a Yakuza van de Japanse schrijver Junichi Saga. Hoewel de overeenkomsten zichtbaar waren, was Saga niet boos op dit plagiaat. Integendeel, hij was blij met de nodige aandacht voor zijn boek.
Afsluitend nog de Nobel-speech. Dylan leverde deze net op tijd in om het bijbehorende bedrag van 820.000 euro te ontvangen. De ‘Moby-Dick-teksten’ uit de speech zijn afkomstig van de website SparkNotes, waar gratis analyses van onder meer poëzie en filosofie kunnen worden gedownload. Pitzer legde de teksten van Dylan over Moby-Dick naast de uitleg op de website en zag dat van de 78 regels die Dylan wijdt aan het boek, er meer dan twintig veel gelijkenis vertonen met de tekst op SparkNotes.
Is dit erg? Nee, want dit is zoals het gaat, zeker in de folktraditie, waar Dylan zijn wortels heeft. Leentjebuur bij collega's, zowel qua melodie als tekst. Je haalt her en der materiaal vandaan om het in een nieuwe setting te presenteren. En feitelijk doen we dat allemaal, ook als publicist.

zondag 4 maart 2018

John Hiatt

Vrijdag 13 juli treedt John Hiatt op in De Oosterpoort in Groningen. Zijn show staat in het teken van het 30-jarig bestaan van Slow Turning. De foto's van het betreffende album zijn gemaakt door Anton Corbijn. Dat is dan weer mooi meegenomen.
Maar al deze feitjes zijn nog geen reden om Hiatt te noemen op dit Dylan-blog. Toch is er een link tussen beide muzikanten, hoewel die link niet Slow Turning heet. Het verband tussen Bob Dylan en John Hiatt heet Hearts Of Fire, een film uit 1987.
Voor de soundtrack van de film leverde Dylan een bijdrage. Volgens het contract zouden dat vier nieuwe nummers zijn. Het werden er slechts twee, aangevuld met een cover. De eigen nummers waren Night After Night en Had a Dream About You Baby – waarvan de laatste later in een nieuwe versie verscheen op zijn solo-album Down In The Groove. De cover was The Usual van John Hiatt.
In Hearts Of Fire speelt Dylan een gewezen popmuzikant, Billy Parker, die een jonge zangeres onder zijn hoede krijgt. Deze zangeres, Molly McGuire, wordt gespeeld door Fiona Flanagan, die het vaderlijke advies van Parker ontvlucht en in de armen van de hippe zanger James Colt (Rupert Everett) valt. Uiteindelijk komt het wel weer goed tussen Parker en McGuire – we kunnen na afloop weer rustig slapen.
In eerste instantie werd het script van de film geschreven door Scott Richardson, maar herschreven door Basic Instinct-schrijver Joe Eszterhas, omdat Richardson te onervaren zou zijn voor een Dylan-film; volgens Micheal Grey (van The Bob Dylan Encyclopedia) zou Dylan hebben geprobeerd om het originele script te spelen, maar dat is niet gelukt.
Dat is de link tussen Dylan en Hiatt. Wankel, dat wel. Maar het levert wel weer een verhaal op.

donderdag 1 maart 2018

Stormy weather

In mijn brievenbus lag deze week een pakketje. En ik wist wat het was, dankzij de attente mail van de verstuurder. Het was de bootleg van Bob Dylan's show van vorig jaar. De zanger stond Eerste, Tweede en “Derde” Paasdag in de AFAS Live in Amsterdam; ik ben met mijn vroegere mentor Wietse bij het middelste concert van Tweede Paasdag geweest.
Bij zo'n meerdaags bezoek is het altijd weer een verrassing op welke manier de shows worden uitgebracht door het ondergrondse platenlabel van dienst. In dit geval is Rattle Snake verantwoordelijk voor een live-registratie. De mannen en vrouwen van dit bootleg-label hebben gekozen om één van de drie concerten op de zilveren schijfjes te zetten.
Ongetwijfeld omdat de setlisten van de avonden vrijwel identiek waren.
De bootleg die ik kreeg, is van het middelste optreden. Míjn optreden dus. Het was de show met het live-debuut van Stormy Weather. En dat is ongetwijfeld de reden dat deze bootleg als titel ook Stormy Weather heeft meegekregen. Luisterend naar de concert-opname hoor ik weer hoe goed Dylan was. En hoe goed de uitvoering van bijvoorbeeld Desolation Row ook was!
Stormy Weather staat op Triplicate, en dan de eerste schijf met als subtitel 'Till The Sun Goes Down. Triplicate, geproduceerd door Jack Frost, is een drievoudig album en het derde in een ononderbroken reeks platen met nummers uit The Great American Songbook. Het is Dylan's eerbetoon aan de muzikale traditie, door nummers te spelen die ook door Frank Sinatra zijn uitgevoerd.
Mooi om dan zo'n concertopname te noemen naar dit nummer. En een goede reden om de bootleg weer te draaien.