Over zes weken ligt More
Blood, More Tracks in de winkel. Deze aflevering uit de Bootleg
Series behandelt de opnames voor Blood On The Tracks uit 1975. Het is
interessant om dan een soort chronologie te maken van de afleveringen
uit de nevendiscografie van Dylan. Allereerst wat constateringen.
Constatering 1: drie
boxen gaan over een groter gedeelte uit Dylans carrière. Vooral box
Vol. 1 – 3 en Tell Tale Signs (aflevering 8) geven een algemeen
beeld over de afgekeurde en live-opnames van Dylan in de studio. Ook
aflevering 7, de soundtrack voor de Martin Scorsese-docu No Direction
Home, beslaat een grotere periode (1959 – 1966).
Constatering 2: De
overige volumes uit de Bootleg Series geven een redelijk
chronologisch beeld van de veelzijdige muzikant Dylan, hoewel je
daarvoor niet de albums in volgorde van release moet luisteren. Als
je Dylan wilt volgen in zijn ontwikkeling, is de chronologie als
volgt:
Vol. 8: The Witmark
Demos: 1962-1964
Vol. 6: Live 1964:
Concert at Philharmonic Hall
Vol. 12: The Cutting
Edge: 1965-1966
Vol. 4: Live 1966: The
“Royal Albert Hall” Concert
Vol. 11: The Basement
Tapes (met The Band)
Vol. 10: Another Self
Portrait (1969-1971)
Vol. 14: More Blood, More
Tracks
Vol. 5: Live 1975: The
Rolling Thunder Revue
Vol. 13: Trouble No More
Hierbij heb ik dus de
boxen Vol. 1 – 3 (rare & unreleased 1961 – 1991), Vol. 8:
Tell Tale Signs, Rare and Unreleased 1989-2006 en Vol. 7: No
Direction Home: The Soundtrack achterwege gelaten, om de genoemde
reden dat deze afleveringen een algemeen beeld geven over een langere
periode.