Op de radio hoorde ik een item over de formatie in België. Het land zit inmiddels ruim vijfhonderd dagen zonder regering. Dat wil zeggen, de huidige federale overheid is er wel, maar is sinds december 2018 demissionair. Toen viel het tweede kabinet van Charles Michel, maar met de geplande verkiezingen van mei 2019 in zicht, werd geen nieuw missionair kabinet gevormd.
Die volksraadpleging bij de zuiderburen was 26 mei, vandaag een jaar geleden. Dat heeft verder niets met Bob Dylan te maken. Of wel, want alles is natuurlijk terug te brengen tot Dylan. Want de Belgische parlementsverkiezingen vielen samen met het optreden van Nick Cave in het Concertgebouw in Amsterdam.
Dezelfde plek als waar The Band 5 juni 1971 een optreden verzorgde. The Band is bekend als begeleidingsband van Ronnie 'The Hawk' Hawkins (als The Hawks) en Dylan (als The Hawks en later The Band).
Twee dagen voorafgaand aan de Conversations With Nick Cave in Amsterdam, sprak ik een collega en mede-Dylan-fan. Dat was dus 24 mei, Dylans 78e verjaardag. Dylan tourde door Europa, maar kwam niet naar Nederland; collega twijfelde of hij niet naar Hamburg zou gaan, waar Dylan wél op zou treden. Ik had collega er al vaker over gehoord en zei tegen hem: "Als jij naar Hamburg gaat, ga ik met je mee."
Die dag bestelde ik twee kaartjes voor "Hamburg".
Ik luister de laatste dagen vaker naar de cd van De Dijk met Solomon Burke, Hold On Tight. Burke heeft in zijn comeback-periode als soulzanger twee nummers van Dylan gezongen: Stepchild (op Don't Give Up On Me) en What Good Am I? (op Make do with what you got). Op het album met De Dijk staat ook het liedje Perfect Song, de Engelstalige versie van Dat Zou Mooi Zijn.
Van de Nederlandse variant staat een versie op de cd Hoop! Peace Songs Voor War Child, uit 2003. Op dat album staan nog twee Dylan-songs, uitgevoerd door collega-artiesten. Knockin' On Heaven's Door in de versie van Avril Lavigne. En het nummer Morgen Wordt Alles Anders, een bewerking door Acda en de Munnik van het nummer The Times They Are a-Changin'.
Of die Hoop!-cd veel is verkocht, weet ik niet. Misschien wel. Vijf euro van de prijs ging naar War Child, het overige was voor de artiesten. Waarvan een bescheiden deel dus naar de bankrekening van Dylan is afgevloeid, vanwege de rechten.