woensdag 31 juli 2019

Kronieken #48: juli

De maand juli zit erop. De stand van zaken: Dylan voor de tiende keer gezien en voor het eerst de grens over geweest om überhaupt een optreden te zien. Verder worden verwachtingen uitgesproken over een nieuwe tourleg, een nieuw album en deel 2 uit de autobiografie Chronicles.
Ondertussen lees ik op internet een interessant stuk over het Dylan-archief, dat nu ligt opgeslagen in de University of Tulsa. Maar het had ook zomaar naar de staatsuniversiteit van Minnesota kunnen zijn gegaan.
En ik zit met Goin’ to Acapulco in mijn hoofd, dankzij een artikel in het Nederlands Dagblad. Sowieso cirkelen flarden Dylan-teksten door mijn hoofd. Dark Eyes is een flard dat de laatste dagen oppopt.
De maand juli zit erop. Volgende maand moet Woodstock 50 plaats gaan vinden. Maar het gaat niet niet zo voorspoedig. Dylan is niet aanwezig. Net als een halve eeuw geleden. Wel was de zanger van de partij bij de 25e verjaardag van het festival. Maar dat was in 1994.


zondag 28 juli 2019

Psalm 1

‘“Hoe bedoel je: gelukkig?”, schraapte Dylan in 2000 nog tegen een journalist van het liberale boegbeeld van de popmuziek, Rolling Stone, toen die hem vroeg of hij, eh…., gelukkig was. “Gelukkig? Dat is een woord voor yuppen. Het gaat niet om geluk of ongeluk, maar om gezegend zijn of niet. Zoals de Bijbel zegt: Welzalig de man die niet wandelt in de raad der goddelozen.” Dylan citeert daar de King James Version van Psalm 1:1 [Blessed is the man that walketh not in the counsel of the ungodly, nor standeth in the way of sinners, nor sitteth in the seat of the scornful.]

zaterdag 27 juli 2019

Liegen en bedriegen

De Vlaamse krant Het Laatste Nieuws heeft vandaag een interessant artikel geschreven over Bob Dylan en vrouwen. Een soort onderzoek over wie hij het heeft als hij zingt over vrouwen. En moraal van het verhaal: Bob Dylan bedroog alle vrouwen waar hij een relatie mee had.
In het artikel komt een aantal vrouwen voor. Joan Baez, natuurlijk. En Sara Lownds. Plus Susan Elizabeth ‘Suze’ Rotolo. Om Carolyn Dennis ook mee te nemen.
Maar de redactie heeft meer namen gevonden. Ruth Tyrangiel, die in 1994 een smak geld wilde hebben van haar zogenaamde ex-geliefde. Wat ook opgaat voor voormalig roadmanager Susan Ross. Twee namen die ik niet eerder was tegengekomen.
Toch wel mijn eigen hiaat. Howard Sounes schrijft over haar in zijn onvolprezen biografie Down The Highway: The Life Of Bob Dylan. Zij speelde 'the girlfriend' van Ronnie Hawkins in Renaldo & Clara, waarbij Hawkins de rol van Bob Dylan op zich nam.
En Susan Ross. Ook zij komt voor in de biografie van Sounds. Ross zegt zwanger te zijn geweest van Dylan, maar liet het kind weghalen. Ook beweert ze stellig dat Dylan liefst drié keer getrouwd is geweest en meer kinderen zou hebben dan ze vijf eigen en een zesde geadopteerde. Maar Sounds kan daar geen enkel bewijs voor vinden.
Ook Clinton Heylin noemt de dames in zijn biografie Behind The Shades, althans: in de 2001-editie; tien jaar eerder komen de dames niet voor in het boek. Volgens Heylin had Dylan een nauwe relatie met Ross en zou de zanger een derde huwelijk hebben gehad met Carol Woods.
Misschien hebben de dames (en dus de biografen) gelijk, als het om Dylan's liefdes- en huwelijksleven gaat. Het zou kunnen. Maar misschien ook niet. Hoe bekender en succesvoller een artiest, hoe meer mensen beweren nog geld tegoed hebben. Of zeggen te hebben.
Ik noteer het, bij deze. En denk er het mijne van.

vrijdag 26 juli 2019

Boris Johnson

Acteur Rutger Hauer is vorige week na een kort ziekbed overleden. Hij was 75 jaar. Hauer overleed vrijdag in Beetsterzwaag. De uitvaart heeft vandaag in besloten kring plaatsgevonden. Dat heeft zijn familie laten weten.
Op een platte wagen, voortgetrokken door de Friese paarden Jelte en Rein, die versierd waren met bloemenkransen, werd hij door zijn woonplaats Beetsterzwaag naar zijn laatste rustplaats gebracht. De kist was bedekt met een Amerikaanse vlag en een Friese.
Zou Hauer nog met Dylan hebben gesproken? Dylan is natuurlijk ook een parttime-acteur en leverancier van filmmuziek. Maar volgens mij is die relatie niet aanwezig.
Boris Johnsons is sinds gisteren officieel de minister-president van het Verenigd Koninkrijk. Tussen 2008 en 2016 was hij burgemeester van Londen, daarna was hij twee jaar minister van Buitenlandse Zaken. En nu dus premier, met een dubbel paspoort.
De politicus is in 1964 geboren in New York, wat hem ook de Amerikaanse nationaliteit opleverde. Als Geert Wilders een Member of Parliament, had Johnson al drie moties van wantrouwen aan zijn broek hangen. Maar Wilders is een Venloos Tweede Kamerlid.
Johnson is dus een landgenoot van Dylan. En wat hem ook aan de zanger verbindt, behalve de administratie, is William Shakespeare. De biografie van Johnson, getiteld Shakespeare: The Riddle of Genius, werd in het voorjaar van 2016 aangekondigd, maar een paar maanden later alweer op de lange baan geschoven vanwege het ministerschap van de auteur.
Voor wat het waard is, allemaal.

donderdag 25 juli 2019

Acda

Thomas Acda maakte jarenlang deel uit van het cabaretduo Acda en de Munnik, samen met Paul de Munnik. In 2015 hielden de muzikanten en cabaretiers op als formatie. Als duo kwamen de mannen in 2003 met een bewerking van The Times They Are a-Changin': Morgen wordt alles anders.
Paul de Munnik kwam na de breuk al vrij snel met een eigen solo-album. Bij Thomas Acda duurde dat tot begin dit jaar. In 2015 debuteerde hij als romanschrijver met Onderweg met Roadie. In 2016 verscheen vervolgens zijn regiedebuut in de vorm van de televisiefilm Fake. In het seizoen 2017/2018 speelde Acda de hoofdrol in de musical Fiddler on the Roof. Eind 2018 staat Thomas voor het eerst als solo artiest op het podium met zijn programma Motel.
Dat soloprogramma ligt ten grondslag aan de gelijknamige solo-plaat, met daarop Overture I, "een soort hallucinerende roadtrip die Jack Karouac zou kunnen hebben geschreven en Bob Dylan kon hebben gezongen, in de jaren vijftig en zestig". Aldus Herman Veenhof van het Nederlands Dagblad in een recensie.
Een goede reden om de naam van Thomas Acda te noemen.

woensdag 24 juli 2019

The air is getting hotter

Het is zo warm dat de mussen van het dak vallen. Natuurlijk is dat een staande uitdrukking, maar ik denk hierbij aan die afsluitende zinnen uit Every Grain Of Sand: I am hanging in the balance of the reality of man / Like every sparrow falling, like every grain of sand. In de versie op de Bootleg Series vol. 1 - 3 balanceert de ik-persoon niet op de realiteit van een man, maar in een perfect afgerond plan.
Die zin is weer te horen in de live-versie uit 2003. En in de cover van Emmylou Harris.
Het warme weer is ook een goede reden om Time Out Of Mind te draaien. Dat is sowieso een goed album om te luisteren. Dat eerste couplet van Tryin’ to Get to Heaven zet gelijk de goede toon:

The air is getting hotter
There’s a rumbling in the skies
I’ve been wading through the high muddy water
With the heat rising in my eyes
Every day your memory grows dimmer
It doesn’t haunt me like it did before
I’ve been walking through the middle of nowhere
Trying to get to heaven before they close the door

Om van Not Dark Yet:

Shadows are falling and I’ve been here all day
It’s too hot to sleep, time is running away

Time Out Of Mind maar weer aanzetten. En het volume wat omhoog. De voetjes in een bak met koud water. Een biertje in de hand. Daar kom ik de dag wel weer mee door.

maandag 22 juli 2019

Sociale tournee

Rolling Thunder Revue: The 1975 Live Recordings is een indrukwekkende box. Al is het maar vanwege de hoeveelheid muziek die de fans over zich heen krijgen gestort. Dylan heeft er een handje van om een bepaalde periode in overvloed te delen met zijn volgelingen.
Getuige bijvoorbeeld ook de box The 1966 Live Recordings met de 36 schijven en de latere boxen uit de Bootleg Series. Al die muziek, het geeft een tijdsbeeld.
Het tijdsbeeld in Rolling Thunder Revue: The 1975 Live Recordings is die van een geëngageerde zanger. Dat komt voor een deel vanwege Hurricane, een protestlied om boxer Rubin "Hurricane" Carter vrij te krijgen. In de intro van dit lied riep Dylan zijn fans op om de straten te bestormen en de sportman vrij te krijgen.
Maar er is nog een reden om aan te nemen dat de tournee uit 1975 de maatschappelijke betrokkenheid van de zanger had. Dat heeft te maken met het nummer The Lonesome Death of Hattie Carroll, waarin Dylan de doodslag bespreekt van Hattie Carroll door William Zantzinger. The ladder of law has no top and no bottom.
Het refrein is steeds een variatie op het al dan niet verbergen van je gezicht, want het is nu niet de tijd voor je tranen. Tot het laatste couplet en refrein: nów is the time for your tears. Nu de klassejustitie is toegepast, nu is het onrecht aan de gang. Je moet je kapot schamen in zo'n land waar dit voorkomt.
Dat gebeurde 45 jaar geleden.
Sinds die tijd is niet eens zo gek veel veranderd.

zondag 21 juli 2019

Escaping on the run

Zijn bootlegs verkeerd? Naar de letter van de wet wel. Je kopieert namelijk een dienst, in dit geval een optreden. Daarmee derf je de inkomsten van de artiest: sommige fans komen niet naar de show, omdat hier wel een opname van verschijnt. En een eventueel officieel verslag laten fans dan achterwege, omdat ze de cd toch al hebben.
Het is maar heel erg de vraag of deze redenering klopt. Wie een fan is van een artiest, gaat wel naar het optreden toe. Een opname is een leuke herinnering aan de avond. En mocht de artiest of de platenmaatschappij alsnog besluiten een officiële uitgave van de show op de markt te brengen, zijn de fans wel zo hartstochtelijk, dat ze zowel de bootleg als de officiële uitgave kopen.
Zo wordt iets gecriminaliseerd wat onnodig is. Sterker nog, je kunt bootlegs zelfs als een vorm van reclame zien. "Moet je eens luisteren wat voor optreden mijn idool weggeeft."
Enfin.
Bob Dylan is een van de meest gebootlegde artiesten ter wereld. Van elk optreden is wel een opname te horen, zowel als download als in een mooie fysieke uitgave. Een van die bootlegs is Escaping On The Run, Volume 2. Het is een opname van het platenlabel Moonlight en betreft de show van 21 juni 1996 in Vredenburg, Utrecht. Het was de tweede avond, een dag eerder stond Dylan eveneens in deze muziekhal. Vandaar die Volume 2, Volume 1 is de show van 20 juni 1996.
Dit is een aangename opname. Dat komt voor een deel omdat het hoesje met de setlist onjuist is. De maker van het hoesje noteert namelijk voor nummer 7 op cd 1 dat Dylan en zijn band Girl From The North Country speelden. Dat was niet zo, ze voerden Boots Of Spanish Leather uit.
Wat dit optreden eveneens leuk maakt, is de interactie met het publiek. Na She Belongs To Me stelt Dylan zijn band voor. Uit het publiek reageert Lambchop, a.k.a. Chopper enthousiast: Thank you, Bobby!!!!! How about giving the Chopper a hand! He's seen more shows than me. He-he-he. He's seen me play more times than me!!, zegt Dylan.
Zo is Lambchop dan ook opgenomen, letterlijk, in de kronieken van Dylan.
Want dat zijn de bootlegs: kronieken, verslagen, weerslagen, overzichten. Wat uitstekend past bij Dylan, getuige onder meer de titel van zijn autobiografie. En de zin uit Sugar Baby: Some of these bootleggers, they make pretty good stuff / Plenty of places to hide things here if you wanna hide ’em bad enough

vrijdag 19 juli 2019

Buiging

Dylan houdt een tourpauze. Na het beëindigen van de tweede Europese leg van 2019, zijn geen nieuwe concerten aangekondigd voor in de zogenoemde Never Ending Tour. Dat hoeft natuurlijk ook niet. We zijn verwend door de aankondigingen van nieuwe shows tijdens een nog lopende touraflevering. Wat mij betreft hoeft de stilte niets te betekenen.
Slechts kalmte kan u redden.
Misschien dat Dylan zich met zijn autobiografie bezig houdt. Of niet, omdat hij de drie delen tellende Chronicles al lang af heeft. Misschien dat de zanger de studio induikt voor een nieuwe plaat. Dat zou prima kunnen, ik denk dat Dylan een groot reservoir aan nummers heeft klaarliggen. Geen materiaal uit de American Songbook, maar zelfgeschreven songs.
Ook is de mogelijkheid dat Dylan afscheid heeft genomen en met pensioen gaat. Geen gekke optie, gezien het feit dat hij na de concerten met zijn bandleden een buiging maakte. Daarmee heeft hij de ongemakkelijke stilte vermeden, dat altijd na concerten gebeurde: het publiek applaudisseerde, maar de artiest wist zich geen houding.
Tot nu dus, met een heuse buiging. Waarmee Dylan afscheid zou kunnen hebben genomen van zijn volgelingen. Dat klinkt als een redelijk plausibele verklaring.
Maar deze optie lijkt me het minst logisch. Want de aanwijzingen dat Dylan zou stoppen, zijn talrijk: dat is al zo vanaf het moment dat hij van zijn motor donderde, halverwege de jaren zestig. Maar net zo halverwege de jaren zeventig. De terugkeer bij Columbia Records, na een uitstapje bij Asylum Records, betekende een plaat volgens dezelfde folkprincipes als de albums Bob Dylan en The Freewheelin' Bob Dylan. De cirkel was rond.
Net als met de folkplaten World Gone Wrong en Good As I Been To You, die verschenen rond Dylans vijftigste verjaardag, het tribute-concert vanwege 30 jaar Bob Dylan en de box The Bootleg Series, vol. 1 - 3.
Of de drie Frank Sinatra-platen, met een eerbetoon aan die American Songbook. Ook toen was de cirkel van Dylan's omvangrijke oeuvre rond.
Mocht Dylan 's ochtends dood worden aangetroffen, dan is het goed. Mocht hij binnenkort weer op de bühne staan, maak ik een sprongetje van blijdschap.

donderdag 18 juli 2019

Liz Souissi

In 2015 trad Bob Dylan driemaal op in Koninklijk Theater Carré in Amsterdam. Een paar dagen eerder gaf hij een optreden in Muziekcentrum Frits Philips in Eindhoven. Het was zijn tweede concert in deze zaal. 17 februari 1993, ik was 7 jaar en 2 dagen, trad de maestro ook op in dezelfde hal.
Tijdens dat concert kwam Liz Souissi uit Bern, Zwitserland, het podium op. Ondanks dat een bewaker haar wilde wegsturen, mocht Swiss Liz een duet zingen met Dylan: The Times They Are A-Changin'.
Wat nadien van haar is geworden, weet ik niet goed. Het internet geef weinig aanknopingspunten. Behalve her en der wat, zoals via ExpectingRain en een artikel in het Eindhovens Dagblad.
Naar verluidt is deze Liz na het optreden behoorlijk verknipt geraakt. Het verhaal gaat dat ze ook is opgenomen wegens waanbeelden. Zo zou zij de teksten voor Dylan hebben aangeleverd. Dat is uiteraard niet zo.
Hier houdt het op voor wat betreft Lis Souissi. Een Zwitsers meisje dat de complimenten ontvangt van de zanger op een podium in Noord-Brabant.

woensdag 17 juli 2019

Foto's

Bob Dylan houdt niet van foto's. Voorafgaand aan zijn optredens, wordt meegedeeld dat op last van de optredende artiest geen opnames gemaakt mogen worden. Tijdens de eerste van twee shows in Wenen, in april, legde Dylan tijdens de toegift de muziek stil en blafte het publiek toe: "We can either play or pose. It's your decision!" 
Een paar dagen later stond Dignity op het menu. Someone showed me a picture and I just laughed, Dignity never been photographed.
Desalniettemin lukt het sommige mensen om foto's te maken. Of zijn het professionele fotografen die met permissie de maestro vereeuwigen op de plaat? Het maakt niet eens zo gek veel uit, we hebben de foto's nog.
Uit de fotoserie van Dylan en Neil Young valt me op wat voor held Dylan eigenlijk is. Zijn onhandigheid is vaak wel zichtbaar, en die onhandigheid charmeert hem. Het is een van die redenen waarom ik zo van die man houd.
Maar ik zie nog iets op de foto's. In ieder geval op de staatsieportretten. Dat is de gouden ring aan Dylan's rechterhand. En dan ook nog aan de ringvinger. Heeft hij een nieuwe mevrouw Dylan aan de haak geslagen? Of is een ontbonden huwelijk weer rechtgezet? Of is het enkel een zegelring? Dat lijkt het overigens niet, het ontbreekt aan een mooie vierkant.
De ring lijkt wel degelijk een trouwring te zijn. Verdere sieraden ontbreekt bij de zanger. Zou het dan toch...? En wat zou het uitmaken?

dinsdag 16 juli 2019

Kronieken #47: Verslaglegging

Bob Dylan lijkt bezig met een zoveelste revival. De documentaire die vorige maand op Netflix verscheen, leverde weer de nodige aandacht op voor de zanger. En voor een van zijn meest creatieve periodes uit zijn leven. Ook bij mijn collega's van de krant is Dylan een terugkerend onderwerp van gesprek.
Ik had het al eerder over de columnist, die de maskers van Dylan besprak. En ik was met een andere (weekblad-)collega naar het concert in Hamburg. De chef van de Leeuwarder Courant is tijdens zijn vakantie met zijn zoon naar het optreden van Neil Young en Dylan in Hyde Park geweest.
Deze collega vond het optreden van Dylan maar zozo. "Je hoorde pas bij het refrein om welk nummer het ging," was een klacht die hij ventileerde. Dylan haalde de hoge tonen niet meer. Maar ja, het is wel een fenomeen, hè.
De collega met wie ik naar Hamburg ben geweest, koopt geen cd's meer. Hij luistert alles via Spotify of zet een album op zijn iTunes en luistert op die manier. Voor zolang het duurt, want hij gaat soms na tien seconden door naar het volgende nummer. "Dan heb ik het wel gehoord, dan weet ik wel hoe het ongeveer gaat," zegt hij ter argumentatie van zijn zap-modus.
Over de box over The Rolling Thunder Revue zegt deze Hamburg-collega dat hij soms zat wordt "van alweer When I Paint My Masterpiece", terwijl hij bij Isis hoort hoe dit nummer zich ontwikkelt gedurende de opnames.
Dezelfde kritiek kun je hebben op The 1966 Live Recordings, de box met 36 schijfjes met opnames van de optredens tijdens de zogenaamde elektrische tournee. De shows kenden toen een vrijwel ongewijzigde setlist, waardoor je veel van hetzelfde hoort.
Toch is het bij zo'n bulk aan muziek niet zozeer de uitvoering van de nummers dat het 'm doet. Hoewel het wel leuk is om het allemaal te horen. Maar het belang van deze live-opnames is vooral het verslag leggen van de tours.
Een kroniek, het weergeven van wat gebeurt. De ontwikkeling van bepaalde arrangementen. Het ontvangst door het publiek. En in geval van de 1966-tour de groeiende weerstand van de folkies van de oude stempel tegen het feit dat Bob Dylan een deel van zijn muziek met een elektrische gitaar en een begeleidingsband de wereld in slingerde.
In de Angelsaksische journalistieke wereld hebben sommige kranten het woord Chronicles in hun naam. Hetzelfde woord dat Dylan gebruikt voor zijn autobiografie. En hetzelfde woord dat past op deze boxen met (live-)muziek. Het is namelijk een kroniek, een weergave van datgene wat zich voor je oog en oor afspeelt.
Een revival lijkt gaande onder nieuwe oude Dylan-fans. Maar de boxen en de docu laten zien dat Dylan nooit is weggeweest. Kijk en luister maar naar deze verslagen.

maandag 15 juli 2019

Setlist Kilkenny, Ierland, 14 juli 2019

Ballad Of A Thin Man (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Will The Circle Be Unbroken? (Bob on piano, Neil Young on acoustic guitar)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From the North Country (Bob on piano, Tony on standup bass, no drums)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in het Ierse Kilkenny (met dank aan BobLinks). Ballad Of A Thin Man lijkt de definitieve opener te zijn, in plaats van Things Have Changed. Niks mis mee, beide nummers zijn een waarschuwing voor het publiek. Bij Things Have Changed is dat: I used to care, but things have changed; bij Ballad Of A Thin Man hoort het publiek: Something is happening here and you don't know what it is, do you, Mister Jones?
Maar het mooiste is nog wel het duet van Dylan met Neil Young, Will The Circle Be Unbroken? van Johnny en June Carter. Tim Knol heeft het gezien en heeft een foto kunnen maken. Dit nummer heeft Scarlet Town van de setlist verdreven, maar hè: kijk eens wat je daar voor terug krijgt!


zondag 14 juli 2019

Mississippi

Vanavond spelen Bob Dylan en Neil Young in Kilkenny in Ierland. En dan is het voorbij: morgen zal Dylan weer de grote plas oversteken naar Amerika, op naar huis. Misschien bezig met een nieuw studio-album. Of met het nieuwe deel van Chronicles. Misschien dat Jeff Rosen nieuwe concerten aankondigt. 
We horen het vanzelf wel.
In het zuiden van de VS trekt de tropische zomerstorm Barry over Louisiana. De schade blijft beperkt. De afgelopen dagen werd vooral de rivier Mississippi in de gaten gehouden. Uiteindelijk hebben alle belangrijkste dijken langs de Mississippi het gehouden.
Het is opmerkelijk hoeveel Dylan over het hoge water heeft geschreven. High Water, Mississippi, Watching The River Flow, om maar eens een aantal nummers te noemen. Dat oeuvre past dus uitstekend in de Nederlandse canon, de strijd tegen het water.
Dylan's repertoire is literatuur en literatuur is universeel.

zaterdag 13 juli 2019

Setlist Hyde Park, Londen, Engeland, 12 juli 2019

Ballad Of A Thin Man (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From The North Country (Bob on piano, Tony on standup bass)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond tijdens het Hyde Park-festival in Londen (met dank aan BobLinks). Neil Young was hier ook. Morgenavond staan beide mannen nog in Kilkenny, Ierland, en dan zit Dylan's Europese tour d'r op.
Wat betreft deze setlist: weer Ballad Of A Thin Man als opener. Ditmaal ontbreekt Scarlet Town ten opzichte van de vorige shows.

donderdag 11 juli 2019

Setlist Stuttgart, Duitsland, 10 juli 2019

Ballad Of A Thin Man (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From The North Country (Bob on piano, Tony on standup bass)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Stuttgart (met dank aan BobLinks). Things Have Changed is vervangen door Ballad Of A Thin Man. Bij de toegift is It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry geschrapt.

woensdag 10 juli 2019

Setlist Erfurt, Duitsland, 9 juli 2019

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From The North Country (Bob on piano, Tony on standup bass)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Erfurt (met dank aan BobLinks). Girl From The North Country deze keer mét drums. Althans, de melding 'no drums' is achterwege gebleven.

dinsdag 9 juli 2019

Make You Feel My Love

Afgelopen vrijdag hoorde ik voor het eerst Make You Feel My Love uitgevoerd door Dylan. Het was niet het live-debuut van het nummer uit 1997, maar voor mij wel een eersteling. Make You Feel My Love staat op het album Time Out Of Mind, maar is vooral bekend geworden door Adele.
De Britse zangeres Adele nam in 2007 een versie van het nummer op voor haar debuutalbum 19. Paul de Leeuw maakte een Nederlandse versie van dit lied, Zo Puur Kan Liefde Zijn, dat hij in een Nederlands-Engels duet met Adele heeft uitgevoerd.
Door dit succes hoor ik vaak van mensen dat Make You Feel My Love van Adele zou zijn. Dat had ze gewild.
Ook Huub van der Lubbe heeft een Nederlandse bewerking gemaakt van dit lied, dat als Tot Jij Mijn Liefde Voelt verscheen op zijn solo-debuut Simpel Verlangen uit 2013. Twee jaar eerder namen de mannen van Van Dik Hout een eigen versie van deze vertaling op voor hun album Leef!
Solid Sound heeft maandag op uitnodiging van ziekenhuis Nij Smellinghe opgetreden in de ontvangsthal van het ziekenhuis. Speciale aandacht kregen de liedjes Mr. Blue Sky en Make You Feel My Love. Ik was hier niet bij, maar ik stel me zo voor dat de uitvoerende zangers en het publiek zwijmelden bij dit "liedje van Adele".
Ik was er niet bij.
Gelukkig maar niet.

maandag 8 juli 2019

Setlist Mainz, Duitsland, 7 juli

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Don't Think Twice, It's All Right (Bob on piano and harp, Tony on standup bass)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Mainz (met dank aan BobLinks). Geen Boots Of Spanish Leather of Girl From The North Country, maar Don't Think Twice, It's All Right deze keer. Mét drums.

zondag 7 juli 2019

Setlist Braunschweig, Duitsland, 6 juli 2019

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Boots Of Spanish Leather (Bob on piano, Tony on standup bass, no drums)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Braunschweig (met dank aan BobLinks). Mag ik van de gelegenheid gebruik maken om nog een keer terug te komen op Hamburg?

zaterdag 6 juli 2019

Setlist Hamburg, Duitsland, 5 juli 2019

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From the North Country (Bob on piano, Tony on standup bass, no drums)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond in Hamburg (met dank aan BobLinks). Ik was hier bij, mijn tiende Dylan-concert. Gaaf! Vooral de ingetogen versie van Girl From The North Country.

vrijdag 5 juli 2019

Hamburg

From the Liverpool docks to the red light Hamburg streets
Down in the quarry with the Quarrymen
Playing to the big crowds, playing to the cheap seats
Another day in the life on your way to your journey’s end

© Bob Dylan, 2012

donderdag 4 juli 2019

Setlist Roskilde Festival 2019, Denemarken, 2019

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Cry A While (Bob on piano)
Honest With Me (Bob on piano)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From the North Country (Bob on piano, Tony on standup bass, no drums)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore
Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van gisteravond tijdens het Deense Roskilde Festival (met dank aan BobLinks).

***

We carried you in our arms
On Independence Day
And now you’d throw us all aside
And put us on our way

dinsdag 2 juli 2019

Roskilde

Morgen treedt Bob Dylan op tijdens het Roskilde Festival in Denemarken. Het wordt zijn zesde deelname aan dit festival en zijn eerste sinds 2006, meldt de site. Een bewijs dat Dylan wel vaker acte de présence tijdens festivals. Meer recent trouwens ook, tijdens Desert Trip in 2016.
Voor bezoekers van Pinkpop gloort dus hoop. Het is geen geheim dat organisator Jan Smeets probeert om Dylan naar Landgraaf te halen. Tot op heden nog niet gelukt. Maar wat niet is, kan nog komen.
Het optreden van Dylan tijdens Roskilde begint om 20 uur. Twee dagen later is een concert op de Duitse vaste wal: in Hamburg.

maandag 1 juli 2019

Setlist Karlstad, Zweden, 30 juni 2019

Things Have Changed (Bob on piano)
It Ain't Me, Babe (Bob on piano)
Highway 61 Revisited (Bob on piano)
Simple Twist Of Fate (Bob on piano and harp)
Can't Wait (Bob center stage, Donnie on electric mandolin)
When I Paint My Masterpiece (Bob on piano and harp)
Honest With Me (Bob on piano)
Tryin' To Get To Heaven (Bob on piano, Tony on standup bass)
Scarlet Town (Bob on center stage, Donnie on banjo, Tony on standup bass)
Make You Feel My Love (Bob on piano and harp)
Pay In Blood (Bob on piano)
Like A Rolling Stone (Bob on piano, Tony on standup bass)
Early Roman Kings (Bob on piano, Tony on standup bass)
Girl From the North Country (Bob on piano, Tony on standup bass, no drums)
Love Sick (Bob on piano)
Thunder On The Mountain (Bob on piano, Donnie on electric mandolin)
Soon After Midnight (Bob on piano)
Gotta Serve Somebody (Bob on piano, Tony on standup bass)

Encore

Blowin' In The Wind (Bob on piano, Donnie on violin, Tony on standup bass)
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry (Bob on piano)

Bovenstaand de setlist van Karlstad van gisteravond (met dank aan BobLinks).