Kronieken #112 | Schrikkeldag

Vandaag is het Schrikkeldag. Die ene dag per vier jaar, een extra dag in februari. Je zult vandaag maar jarig zijn. Dat is aan een enkeling gegeven. Bruidsparen kiezen voor deze dag, maar wanneer wordt je geboren? En kies je daar voor?

Deze week verscheen het boek Dylan en wij zonder Amerika.. De titel doet me denken aan John Steinbeck, en in diens navolging Geert Mak. Steinbeck reisde door de Verenigde Staten, samen met hond Charley, en maakte daar het boek Op reis met Charley (Travels with Charley: In Search of America) van. Mak ging een halve eeuw later dezelfde route langs, en schreef daar Reizen Zonder John over.

Dylan speelde een keer op Schrikkeldag, in 2008 in Monterrey, Mexico.

Mijn vriend Jan was een schrikkelkind. Vandaag is het zijn 76e verjaardag - of zijn 19e, afhankelijk van hoe je telt. Een van zijn favoriete Dylan-nummers was Shooting Star. Vandaag een goede dag om dit nummer te draaien. Bij voorkeur in de versie van MTV Unplugged.

Een schrikkeldag. Een dagje extra. Ook fijn voor je eerste jaar als getrouwde man. Of vrouw.

Outlaw Music Festival Tour

Komende vrijdag treedt Dylan weer op. Een Amerikaanse voorjaarstournee in het kalenderjaar 2024. Fort Lauderdale is de start van deze concertreeks. Die moet dus nog beginnen.

Maar een nieuwe reeks optredens is al aangekondigd. In de zomer staat Dylan op het podium met onder andere Willie Nelson. Die tour is vooralsnog als volgt:

Vrijdag 21 juni Alpharetta 

Zaterdag 22 juni Charlotte 

Zondag 23 juni Raleigh 

Woensdag 26 juni Virginia Beach 

Vrijdag 28 juni Syracuse 

Zaterdag 29 juni Wantagh 

Zondag 30 juni Holmdel 

Dinsdag 2 juii Mansfield 

Zaterdag 6 juii Bethel 

Zondag 7 juil Hershey 

Maandag 29 juli Chula Vista 

Woensdag 31 Los Angeles 

Zaterdag 3 augustus Mountain View

Zondag 4 augustus Wheatland 

Woensdag 7 augustus Boise 

Donderdag 8 augustus Spokane 

Zaterdag 10 augustus George

Vrijdag 6 september Somerset 

Zaterdag 7 september Tinley Park 

Zondag 8 september St. Louis 

Woensdag 11 september Cincinnati 

Donderdag 12 september Cuyahoga Falls 

Zaterdag 14 september Burgettstown 

Zondag 15 september Clarkston 

Donderdag 17 september Buffalo

Schatzberg

Die Schatzberg. Hij maakte een kunstboek over Bob Dylan. En zijn naam komt in variaties voor in de Leeuwarder straten. Daarover schreef ik al eerder.

Maar er is een andere straat waar ik aan Schatzberg moest denken. Het Schwartzenbergpad. Net als bij de naam van Schatzenburg, neem ik nu het boek Leeuwarder Straatnamen van Henk Oly ter hand.

De stadschroniqueur schrijft dat de toekenning van de naam 11 mei 2004 gebeurde. Het is een pad in de wijk Achter de Hoven. "Dit voetpad verving de Schwartzenbergstraat die hier vanaf 24-11-1992 liep. Georg Frederik baron thoe Schwartzenberg en Hohenlansberg (Den Haag 1733 - 1783) vervulde diverse bestuursfuncties in Fryslân en de Republiek."

Bedankt, meneer Oly.

Hij schrijft overigens niks over de relatie van die Haags-Friese baron met de Dylan-fotograaf. Daar gaat de stadsschrijver ook helemaal niet over. Maar in mijn fantasie zie ik al die lijntjes wel lopen. Onderlinge dwarsverbanden.

Die er niet zijn.

Schatzenburg

Gisteren had ik het over boek Dylan by Schatzberg, maar ik bedacht later dat ik die naam ergens van ken. Want vlakbij waar mevrouw Frits en ik wonen is namen een Schatzenburg, een straat in de wijk Camminghaburen.

Gauw het boek Leeuwarder straatnamen van Henk Oly erbij pakken. Ik lees: "Op de plaats van Brantsmastate tussen Dronryp en Menaam, verrees aan het eind van de zeventiende eeuw Schatzenburg. Het huide pand is ongeveer een eeuw jonger."

Daar had de fotograaf van het Dylan-boek niets mee te maken, natuurlijk.

Kronieken #111 | Westmalle

De afgelopen dagen was ik in Westmalle. Ik verbleef een midweek in de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle, onderdeel van de Orde van de Cisterciënzers van de Strikte Observantie. Daar ben ik vaker, in principe elk jaar wel een keer.

Bij thuiskomst verraste mevrouw Frits me met een cadeautje. Dat had ze natuurlijk niet hoeven doen, maar het is uiteraard fijn om iets van haar te krijgen. Het gaat om het boek Dylan by Schatzberg, dat volgens haar bijna meer een kunstboek is dan een biografie.

Mevrouw Frits kan goed de dingen op waarde schatten.

Over het op waarde schatten, het financieel waarderen van iets, Iconic Artists heeft het oeuvre van Rod Stewart weten te bemachtigen. Bijna 100 miljoen dollar wordt overgemaakt naar Sir Rod. Ionic Artist is een ander bedrijf dan Universal Music Publishing Group, dat voor het drievoudige de teksten van Dylan eigendom maakte.

Het bedrijf is ook iets anders dan Ionic Ionic Originals, de titel van een serie van T Bone Burnett. Die dook twee jaar geleden met Dylan de studio in voor het opnieuw opnemen van Dylan's songs. De re-releases zijn in het kader van T Bone's eigen analoge schijf-technologie, NeoFidelity Inc.

Ik drink er maar een goed glas Westmalle op.

Minnesota

Een tijdje geleden zag ik op Teletekst een nieuwskop staan. 'Minnesota winnaar basketbaltopper'.

Nu heb ik niet zoveel met basketbal. Of het moet een herinnering zijn aan de gymlessen van klas 1 of 2 van de middelbare school. Toen was basketballen een hype. In ieder geval op de school waar ik toen lessen volgde.

Maar ik ben met mijn gedachten bij Dylan. Want die komt uit Minnesota. Heeft hij misschien wel eens een basketbaltopper gezien? De NBA heb ik niet in de teksten van Dylan voorbij horen komen. Van Dylan kun je veel zeggen, maar niet dat hij een uitgesproken sport-supporter is.

Iets geheel anders, toen Dylan 38 jaar was, kwam hij met zijn eerste gospel-album Slow Train Coming. Ik moest er deze week aan denken. Misschien ook door wat huisvriend Klaas ooit zei: 'Ik begrijp teksten van Dylan als ik dezelfde leeftijd heb als toen Dylan die teksten schreef'.

Komende week maar weer goed luisteren naar Slow Train Coming.

Basgitaar

Paul McCartney heeft zijn basgitaar terug. Het gaat om een basgitaar van het merk Höfner. De bassist kocht zijn instrument in 1961, maar raakte het in 1970 weer kwijt.

Dylan is ook wel eens wat kwijtgeraakt. Twaalf jaar geleden zou de Fender Stratocaster teruggevonden zijn. Een bijzonder exemplaar, want met deze gitaar zou Dylan hebben opgetreden tijdens zijn beruchte Newport Folk Festival in 1965.

Berucht, omdat het zijn eerste 'elektrische' optreden was.

Zo is er altijd wel een verhaal te vertellen. We wachten overigens nog steeds op een verhaal rond Newport. Timothée Chalamet speelt Dylan in de film Going Electric, gebaseerd op het gelijknamige boek van Elijah Wald. Of heeft die film inmiddels een andere titel gekregen, iets met Like A Complete Unknown?

We moeten nog even afwachten. Hopelijk komt die film over Dylan's elektrische overstap sneller, dan dat McCartney zijn basgitaar terugkreeg.

Deel je Dylan-shows

Op internet wordt een oproep gedaan om je Dylan-shows te delen. Die oproep is vooral bedoeld om de betreffende website op orde te krijgen. Maar het is wel een leuke vraag. Welke concerten heb ik gezien?

Inmiddels staat de teller op elf optredens. En elke show heeft zijn hoogtepunt, of hoogtepunten.

Zoals mijn eerste concert, Ahoy 2002. Met een uitvoering van Blind Willie McTell, en die schitterende versie van Blowin' In The Wind.

In 2003 was het een eerbetoon aan de toen net overleden Johnny Cash met Girl From The North Country.

In 2005 was het Chimes of Freedom.

In 2007 Ain't Talkin'.

In 2009 Boots of Spanish Leather.

In 2011 Mississippi.

In 2013 Pay in Blood en Forgetful Heart.

In 2015 Scarlet Town en Autumn Leaves.

In 2017 Desolation Row.

In 2019 ook weer Girl From The North Country.

In 2022 was het Every Grain Of Sand. En Oh Susanna.

Leuk om al die concerten weer bij langs te gaan. Om de opnames weer terug te horen. Om weer even terug te zijn in de tijd, met herinneringen aan het concert, en aan het gezelschap.

De Stem

Journalist en voice-over Hanneke de Jonge is de nieuwe stem van NOS Met het Oog op Morgen. Ze volgt Hans Hogendoorn op, die na 48 jaar en bijna 17.000 uitzendingen afzwaait als stem van het radioprogramma.

Wanneer zij precies begint, weet ik niet zo goed. Dat heb ik nog niet kunnen achterhalen, maar we zullen haar stem ongetwijfeld horen in het laatste uur van elke kalenderdag.

De stem. Hogendoorn is met recht de stem van een generatie. Bijna vijftig jaar is hij elke avond te horen. In vijftig jaar zijn veel mensen opgegroeid. Hoeveel mensen zijn niet gaan slapen met zijn sonore basstem?

Een mooie stem, zonder meer.

Ik denk aan Dylan. Ook de stem van een generatie. En iemand waar iedereen wel een mening over heeft. Al was het maar vanwege zijn stem. We kennen die kwalificaties wel. Een verkouden kraai op leeftijd. Een schaap in prikkeldraad. Et cetera. Mensen die anderen napraten, maar weinig naar de man zelf hebben geluisterd.

Dylan is ook een radio-dj. Tussen mei 2006 en april 2009 verscheen bij het radio-station XM Satellite Radio het programma Theme Time Radio Hour, "with your host Bob Dylan". Actrice Ellen Barkin opende elke show met een tekst, toegespitst op het thema waar het dat uur over ging. Zij noemde steeds iets over "Night time in the Big City".

Een soort "Buiten is het tien graden, binnen zit [naam presentator]".

Heeft de nieuwe stem van Het Oog invloed op een Dylanesque invloed op het radioprogramma? Ik hoop het wel. Ze heeft nu in ieder geval een suggestie meegekregen.

Van Agt

Oud-premier Dries van Agt is afgelopen maandag overleden, kort na zijn 93e verjaardag. De CDA-politicus overleed samen met zijn vrouw Eugenie; het echtpaar had voor euthanasie gekozen.

Andreas Antonius Maria (Dries) van Agt was premier tussen 1977 en 1982. In die vijf jaar leidde hij drie kabinetten, nadat hij van 1971 tot en met 1977 minister van Justitie was. Hij hield van wielrennen.

Het heeft natuurlijk niets met Dylan te maken. De twee mannen zijn nooit bij elkaar in de buurt geweest. Van Agt was geen fervent Dylan-adept. En waar de politicus van katholieke huize was, is Dylan als jood geboren en werd later een evangelisch christen.

Toen Van Agt minister van Justitie werd, had Dylan een albumloos jaar. In 1970 had hij de twee albums Self Portrait en New Morning uitgebracht. Toen Van Agt minister-president werd, was het opnieuw een albumloos jaar voor de bard - in 1976 verscheen Desire, twee jaar later kwam Street Legal op de markt. In het jaar dat de Nederlandse regeringsleider het Torentje verliet, kwam Dylan met Shot Of Love op de proppen.

De twee mannen hebben niets met elkaar gemeen.

Of toch wel?

Van Agt streed in zijn laatste jaren voor de Palestijnse zaak. Ik stel me zo voor dat hij in dat debat lijnrecht tegenover Dylan stond - als ze elkaar tenminste gesproken zouden hebben. Voor de gelegenheid zoek ik maar naar de tekst van het lied I Will Love Him, uit de Jesus Years.

He said when the fig tree was blooming

He would be at the gate

He was talking 'bout the state of Israel

From nineteen forty-eight

And the time is near, and

I will love him

I will serve him

I will glorify His name

Sjah, zo klonk het in die jaren vanaf het Dylanesque podium. Maar Van Agt was ongetwijfeld met andere dingen bezig.

We are the world

Binnen één nacht werd de singel We Are The World opgenomen. The greatest night in pop, wordt die nacht wel genoemd. De bekendste artiesten uit de Verenigde Staten kwamen bijeen om een nummer op te nemen voor de slachtoffers van de hongersnood in Ethiopië.

De groep kwam bijeen op initiatief van Harry Belafonte, na het succes van Band Aid in het Verenigd Koninkrijk. Stevie Wonder, Micheal Jackson, Bruce Springsteen én Bob Dylan waren onderdeel van USA for Africa (United Support of Artists for Africa).

Van deze opnames is op Netflix een documentaire gemaakt. Bij Tom Willems lees ik: 'Van Goethem in De Limburger: 'En ook Bob Dylan zorgde voor ergernis. Het lied en de videoclip werden tegelijkertijd opgenomen, waardoor er zeker zestig mensen rondliepen. Dylan was op zijn ongemak, bang zelfs. Hij leek wel vergeten hoe hij moest zingen. Dylan geraakte niet verder dan gegrom. Het duurde uiteindelijk tot de studio was ontruimd en Stevie Wonder met Bob Dylan-imitatie kwam.'

Kijk eens naar de videoclip. Je ziet het ongemak van Dylan. Opkomen voor de zwakkeren is hem niet gek, maar in zo'n legioen collega's optreden als jezelf is toch weer iets anders.

De singel verscheen 7 maart 1985; vier maanden later werd Live Aid gehouden, het condert in Wembley Stadium te Londen en JFK Stadium in Philadelphia. Dylan was de afsluitende artiest, voordat de grande finale werd gehouden. Geflankeerd door de Stones-gitaristen Keith Richards en Ronnie Wood. En met wat glazen drank achter de kiezen.

Het was niet Dylans meest glorieuze periode.

On tour

In maart gaat Dylan weer op tournee. Hij begint 1 en 2 maart met optredens in Fort Lauderdale, Florida; maar vlak nadat de overige tourdata bekend waren, werd het toch weer iets lastiger. Veel andere data waren nog niet bevestigd.

Waarschijnlijk een PR-manier om de aandacht vast te houden. Even wat toeschuiven, dan weer intrekken, om vervolgens weer te bevestigen. Dan heb je zomaar drie media-momenten, al is het maar via de fansites. Misschien werkt het zo.

Enfin.

In het kader van "Dylan waar geen of nauwelijks Dylan is", een foto van een jongen die Dylan heet. En die we de reikende hand moeten helpen. Dylan is in diens geval een voornaam, net als die Welshe dichter Dylan Thomas.

Ik herinner me dat ik in vroeger jaren collecte liep met mijn moeder. We kwamen bij een adres met namen van het betreffende gezin. Een van de kinderen had als voornaam 'Dylan'. Mijn moeder probeerde een link te leggen met 'die artiest'. Ik ging door de grond.

Ik was nauwelijks 10 jaar oud.

Toen was Bob al lang en breed met zijn Never Ending Tour bezig.

Beatrixvloed

Hoe lang is het inmiddels geleden dat de Watersnoodramp zich voltrok? Ook wel de Beatrixvloed genoemd, vanwege de verjaardag van de kroonprinses.

Ik zie het water vloeien, vandaag.