Vandaag is het 55 jaar geleden dat Bob Dylan optrad op het Isle of Wight Festival. Een soort Woodstock, maar dan op een Brits eiland. Het was Dylans tweede optreden van dat jaar, anderhalve maand verscheen 'Elmer Johnson' te gast bij een concert van The Band.
Ook in Engeland werd Dylan in de rug gesteund door zijn vrienden van The Band. Zeventien nummers speelde de bard. Dat was wel bijzonder, want Dylan was al drie jaar een huisvader. Hij donderde van zijn Triumph T100, om zo onder de druk van een slopende concertreeks én het opnemen van platen te komen.
Vandaag draait de opname van het Isle of Wight-optreden. Het is een extraatje bij de bootleg Another Self Portrait uit 2013, aflevering tien uit die reeks. Toen deze box verscheen, begon ik met dit blog; ik maakte me op voor een concert van Dylan in de Heineken Music Hall. Mijn blog noemde ik naar Another Self Portrait.
Klein foutje in de liner notes van de box: hier staat namelijk dat het optreden 30 augustus 1969 was. Maar Dylan en The Band traden de laatste dag van die augustusmaand op.
Voor de chauvinisten onder ons, huisarts-in-ruste Arie de Reus uit Eefde wordt vriendelijk bedankt voor zijn aanvullende onderzoek voor Another Self Portrait; Jeroen van der Meer krijgt een eervolle vermelding. Het zijn leuke details, terwijl ik naar het optreden luister.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten