Gisteravond was ik in de Heineken Music Hall. Bob Dylan trad er op. Het was mijn zevende Dylan-concert. En naar mijn gevoel evenaart dit concert het optreden uit 2002, mijn eerste Dylan-ervaring. Ik kan niet uitleggen waar die evenaring in zit.
Het concert opende niet met de gebruikelijke introductie van Dylan. Vlak voordat het optreden begon, werd aan de bezoekers nog wel uitgelegd dat film- en geluidsopnames verboden waren. Eerst door de bekende Amerikaanse stem, later volgde de Nederlandse versie. Waarvan akte.
De lichten doofden, en vanuit de coulissen speelde ritmegitarist Stu Kimbal de akoestische gitaar, waarmee hij even later het podium mee opkwam. Drummer George Recelli volgde gelijk. Een halve minuut later verscheen Dylan, met de rest van de band. Om Things Have Changed in te zetten.
Het nummer klonk me in de oren als een waarschuwing voor alle mensen die een mening hebben over Dylan en zijn stem. In alle voorbeschouwingen kwamen de superlatieven naar voren. Dylans stem is als een verkouden kraai op leeftijd. Een verkouden schaap in het prikkeldraad. Een krakend grindpad. Dat kennen we inmiddels wel.
Maar, zo zong Dylan, I used to care, but things have changed.
Zo was het ook. De zanger klonk uitstekend. Nu.nl vond dat Dylan bij vlagen onverstaanbaar was. Daar heb ik niets van gemerkt. Maar in de Nu-recensie staan wel meer foutjes. Zo zou deze tour zijn belegd ter promotie van Another Self Portrait. Dat is onjuist, want Dylan toert al een kwart eeuw onafgebroken. Ongeacht de meest recente release.
Halverwege volgde een pauze van 20 minuten. Even wennen, maar vooruit. Het gaf me de mogelijkheid om even op adem te komen. Dat was nodig, want deel twee van de avond was net zo adembenemend als de eerste helft.
Wat te denken van bijvoorbeeld Forgetfull Heart? Wat mij betreft het hoogtepunt van de avond, die overigens nergens tegenviel.
Vanavond treedt Dylan weer op, dezelfde hal. Dat optreden mis ik. Maar ik houd een mooie herinnering over aan gisteravond.
Vandaag is het overigens ook Hervormingsdag. Onder protestantse christenen een bijzondere herdenking. Maarten Luther timmerde 31 oktober 1517 zijn 95 stellingen tegen de deur van de kerk in Wittenberg. Het was het begin van veel kerkscheuringen, in plaats van kerkhervormingen.
Dat zal voor Dylan een zorg zijn.
Eveneens dat het vandaag Halloween is. Wie niet naar de kerk gaat, of Dylan heeft afgeschreven, vindt in dit feest een nieuwe religie. Tjah. Ik zeg er verder niets over.
Vandaag weer aan het werk gegaan. Valt niet mee om weer met beide benen op de grond te staan. Maar het zal wel moeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten