Hiep hiep hoera! Bob Dylan viert vandaag zijn 83e verjaardag. Hij is niet on tour, dus grote kans dat hij thuis in Malibu is. Of Robert Allen 'Bob' Dylan zijn verjaardag in huiselijke kring viert, weten we niet. We weten eigenlijk niets van zijn dagelijkse leven. Geen kruimeltjes worden ons toegeworden via Instagram of Facebook. Ook de pagina Achterklap of de Privé besteden geen aandacht aan deze verjaardag.
Ook geen idee of in huize-Dylan een donut wordt gegeten. Een donut, een zoet, gefrituurd broodje. Naar verluidt van Engelse afkomst, maar wel een broodje dat ik met de Verenigde Staten associeer. Ik eet er wel eentje, vandaag.
Het kan vast geen kwaad.
Overigens verslikte ik me bijna in mijn ochtend-koffie. Want Tom Willems kondigt aan dat hij per direct stopt met zijn blog de Bob Dylan aantekeningen. "Er zijn meerdere redenen voor mijn besluit, de voornaamste is dat ik niet meer in staat ben kwaliteit te leveren," schrijft Tom, misschien wel de grootste Dylan-kenner in de Lage Landen.
Na vier jaar is dit blog dus ook ten einde. In feite was het een doorstart van Bob Dylan in (het) Nederland(s), dat Tom tussen 2008 en 2020 verzorgde. Ook daar stopte hij een paar keer mee, onder meer vanwege gezondheidsklachten.
Jammer is het wel. Tom is altijd goed ingevoerd in het Dylanesque - maar legt de lat ook altijd hoog. Vooral voor zichzelf. Dat heeft mooie dingen opgeleverd, zoals mooie verhalen op zijn blogs, goede research en heerlijke boeken. Maar ja, als de rek eruit is, en zo lees ik zijn aankondiging, dan houdt het op.
Met goede bedoelingen en intenties is niemand geholpen. Met eerlijke consequenties wel. Ik hoop wel dat Tom zich op Dylan-gebied blijft roeren. Want daar zijn we als (Nederlandse) Dylan-fans mee gediend.
Als Tom dat niet doet, zal er een gat achterblijven. Vul de schoenen van Tom Willem maar eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten