Wim de Bie is maandagochtend overleden. Tom Willems, een van de grootste Dylan-bloggers in de Lage Landen, plaatste een bericht over de relatie tussen De Bie en Dylan. Wim de Bie was de allereerste die niet-officieel uitgebrachte opnamen van Bob Dylan op de Nederlandse radio uitzond. De Bie kreeg rond september 1968 'een geheimzinnige doos, zonder opschrift, met een tape toegespeeld'. Op deze tape stonden opnamen van de zogenaamde Basement Tapes van Bob Dylan.
We mogen Wim dus dankbaar zijn.
Iets anders. De boekbinderij van Wytze Fopma uit Leeuwarden heeft vanuit Japan de opdracht gekregen om 300 Japanse bijbels te maken. Het is een bijzondere opdracht, en vooral ook veel werk.
Ik denk aan Japan. Over ruim een week begint Dylan aan een korte tournee door dit land. Met shows in Osaka, Tokio en Nagoya. Dylan heeft wel wat met Japan.
De beroemde live-elpee ...At Budokan (1978) was in eerste instantie alleen voor de Japanse markt bestemd.
Om nog maar te zwijgen van twee andere Japanse Dylan-uitgaven. In 2001 verscheen Bob Dylan - Live 1961 - 2000, met opnames uit een kleine veertig jaar optredens. Met Somebody Touched Me als opener.
In 2016 kregen we in het kader van Record Store Day een ep met vier liedjes van de American Songbook, liedjes die door Frank Sinatra bekend waren geworden. De betiteling is in zowel het Engels als in het Japanse alfabet; de ep zelf is op rood vinyl geperst.
Mijn indruk is dat Dylan van boeken houdt. Vooral van fysieke boeken. Misschien dat hij in een van drie Japanse steden waar hij straks een concert geeft, een Bijbel meepakt. Een Bijbel met een Leeuwarder geschiedenis. Een van de driehonderd exemplaren.
Dat zou leuk zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten