Nadat The Beatles uit elkaar waren gevallen, stortte gitarist George Harrison zich op een solo-carrière. Niet onverdienstelijk, overigens. Een van George's activiteiten was het organiseren en het houden van een benefiet-concert. Niet voor hemzelf, maar voor Bangladesh.
Het was een benefiet-dag, met twee concerten. Een middagconcert en een avondconcert.
Harrison nodigde een aantal vrienden uit, waaronder Bob Dylan. De zanger was eigenlijk met tour-pensioen, maar maakte voor zijn Britse vriend een uitzondering. Dylan trad op tijdens beide shows.
's Middags speelde hij
A Hard Rain's A-Gonna Fall
Blowin' In The Wind
Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry
Love Minus Zero/No Limit
Just Like A Woman
's Avonds was de setlist net even anders:
A Hard Rain's A-Gonna Fall
It Takes A Lot To Laugh, It Takes A Train To Cry
Blowin' In The Wind
Mr. Tambourine Man
Just Like A Woman
Ik was er niet bij. Maar de shows zijn opgenomen. En uitgebracht. Op deze manier kan ik toch een beetje aanwezig zijn bij dit benefiet-gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten