Andrew
McCarron heeft een boek gepubliceerd over het leven en werk van Bob
Dylan: Light Come Shining. Hierin gaat McCarron in op drie crises in
het leven van Dylan. Het gaat hierbij om het motorongeluk in 1966, de
bekering in 1978 en de Godservaring in een bar in Californië in
1987. Voor dit boek heeft McCarron geen interviews of research gedaan
– in die zin, dat hij zich enkel beroept op bestaande
vraaggesprekken.
Zoals het interview uit
2012, met Mikal Gilmore van Rolling Stone. Hierin heeft Dylan het
onder meer over de transfiguratie, dat heeft plaatsgevonden rondom
zijn mysterieuze motorongluk. Maar waar ik vooral erg benieuwd naar
ben, is die ervaring, die crisis uit 1987.
Een crisis was het zeker,
dat jaar. Het was de tijd van de opnames van Hearts Of Fire, één
van de films waar Dylan een rol in speelt. Niet een grote klassieker,
deze film. Zelfs niet als “awkward”-film. Het was het jaar dat
Dylan tourde met Tom Petty & The Heartbreakers en The Grateful
Dead. De periode dat hij begon aan zijn Never Ending Tour. De tijd
dat hij getrouwd was met Carolyn Dennis, de moeder van zijn dochter
Desiree Gabrielle Dennis-Dylan. De fase in zijn carièrre, waarin
Dylan kampte met een writer's block – hoewel hij voor The Traveling
Wilbury's dan weer wél muziek kon schrijven. Het was in die tijd dat
de rechtszaak met zijn voormalige manager Albert Grossman tot een
afwikkeling kwam – gedoe met rechten en zo, inzake de Witmark Demos.
Maar dus ook de tijd dat
Dylan opnieuw door God werd aangeraakt. Het frustreert me dat ik niet
weet waar McCarron op doelt. Ik ken deze passage niet. Het komt niet
bij me boven, dit incident. De crisis, daar kan ik me alles bij
voorstellen en indenken. Maar dat God juist op dát punt weer in
Dylan's leven kwam? Ik moet het boek maar gewoon lezen, denk ik. Het
is nog even afwachten, Bol.com levert het boek pas eind maart af.
Geduld, geduld.
5 oktober 1987: "I,m determined to stand, whether God will deliver me or not."
BeantwoordenVerwijderen