Nog twee Advents-zondagen
te gaan, en het is weer Kerst! Maar voor het zover is, hebben we nog
genoeg te doen. Maandagavond natuurlijk Sinterklaas. Sint Nicolaas is
voor de Dylan-fans dit jaar ongunstig. In tegenstelling tot de andere
heilige, Sint Maarten. Die was dit jaar zo gul, om ons de cd-box The
1966 Live Recordings weg te geven.
Aan het einde van de
week, worden de Nobelprijzen uitgereikt. De prijzen zijn al eerder
toegekend, zaterdag is de ceremonie waarbij de laureaten in het
zonnetje worden gezet. Dylan schittert in afwezigheid. Mogelijk haalt
de bard in het voorjaar zijn Nobelprijs voor de Literatuur op. En
combineert hij zijn Stockholm-bezoek met een Europese
voorjaarstournee 2017. Je weet het niet, het blijft koffiedik kijken.
Welke muziek draait Dylan
in deze Advents-periode? Speelt hij zelf muziek? Speelt hij dan zijn
eigen muziek? When He Returns, misschien? Of grijpt hij terug op de
American Songbook? Frank Sinatra? Woody Guthrie? Het doet er ook niet
toe, natuurlijk niet.
Vanmorgen werd mijn
neefje Thijs-Bort gedoopt. Zijn vader, mijn broer, zei na de geboorte
van dit mannetje: Lord, protect my child. The whole world is asleep /
You can look at it and weep / Few things you find are worthwhile /
And though I don’t ask for much / No material things to touch /
Lord, protect my child. Zo is dat.
Kerst 2016, het duurt nog
drie weken. En dan nog een week, voordat het jaar wisselt. Wat ben ik
blij dat we dichters en muzikanten hebben. Mannen (en vrouwen) op wie
we kunnen terugvallen. Mensen, die gevoelens onder woorden hebben
gebracht. Als wij geen woorden meer kunnen vinden, kunnen we
teruggrijpen op de teksten en muziek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten