Eerste Kerstdag 2016,
voor het eerst dit jaar trek ik Christmas In The Heart uit de kast om
weer te beluisteren. Er is geen betere manier om het Kerstfeest te
vieren met het Christmas Songbook, waar Dylan uit heeft geput voor
zijn Kerstplaat uit 2009, inmiddels dus al zeven jaar geleden. Het is
ook een goede reden om weer eens op zoek te gaan naar
achtergrondinformatie over dit album. Gelukkig kan ik daarvoor
teruggrijpen naar het boek Bob Dylan In De Studio van de Vlaming
Patrick Roefflaer.
De schrijver noteert
onder meer dat Dylan de kerstsongs serieus nam. “Hij beklemtoonde
dat hij de songs wou eren,' verklaart Randy Crenshaw, 'er geen
lolletje van maken of het project ironisch of sarcastisch benaderen.
Hij wou echt een traditionele kerstplaat!'” Een oprecht eerbetoon
aan een bepaald soort populaire muziek uit Dylan's eigen jeugd. Hij
kiest dan ook vooral klassiekers uit de jaren veertig en vijftig uit
het grote American Songbook, die hij bovendien brengt in de klassieke
arrangementen.
Christmas In The Heart is
het laatste album dat Roefflaer bespreekt in zijn boek. Dat is om een
vrij praktische reden: het was op dat moment ook het laatste album
van Dylan. De Belg doet bij dit album twee belangrijke
interpretaties. De eerste is dat Dylan opnieuw geslaagd is om zich
met een kerstplaat van zijn fans te distantiëren. Die analyse klopt
volledig. Met die andere uiteenzetting ben ik het niet eens.
Dylan sluit “Christmas”
af met het woord 'Amen', volgens Roefflaer zou dit een vage hint
kunnen zijn dat de carrière van de zanger rond is. Gelukkig is dat
niet het geval.
De opbrengsten van het
kerstalbum gaat naar goede doelen, ND-recensent Herman Veenhof kon ze
alle drie noemen in zijn bespreking van 12 oktober 2009. “Crisis UK
– een daklozen-project in Engeland, het Wereldvoedselprogramma van
de VN en 'Feeding America'. De bedoeling is dat tijdens de kerstdagen
vier miljoen maaltijden worden verstrekt aan anderhalf miljoen mensen
en gezinnen.”
In een persverklaring
liet Dylan weten: “Het is een tragedie dat in dit land alleen al
meer dan 35 miljoen mensen, van wie 12 miljoen kinderen, hongerig
naar bed gaan en wakker worden zonder te weten waar de volgende
maaltijd vandaan komt. Ik hoop dat onze hulp mensen in nood te eten
kan geven tijdens de kerstdagen.”
Met een roestige stem,
maar wel respectvol, zo typeert Veenhof het Dylaneske eerbetoon.
“Dylan waagt zich aan 'O Come All Ye Faithfull' en zingt de eerste
strofe zelfs in het Latijn, met zwaar Amerikaans accent: Adeste
fideles, laeti triumphantes: venite, venite in Bethlehem; natum
videte, regem angelorum. Venite adoremus, venite adoremus Dominum!”
Ook bij Veenhof zet Dylan
zijn fans, exegeten en critici op het verkeerde been, terwijl hij
niet spot met het kerstevangelie. Nog wel doet de redacteur van
dienst een poging om de albumtitel te verklaren. “Christmas In
The Heart lijkt te refereren aan een zin van Charles Dickens, uit
'A Christmas Carol'. Daar krijgt Ebenezer Scrooge van de Spirit of
Christmas Future zijn eigen grafsteen te zien. De oude vrek schrikt
en zegt: 'I will honor Christmas in my heart en try to keep it all
year.' Dylan haalt het persoonlijk voornaamwoord uit zijn albumtitel
weg. Een veeg teken?”
Mischien wel. Misschien
ook niet. Wie zal het zeggen?
Eerst maar luisteren naar
dit kerst-eerbetoon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten