zaterdag 31 december 2016

Jaaroverzicht 2016

Na vandaag bestaat het jaar 2016 niet meer. Misschien nog in de administratie en de boekhouding. Maar het kalenderjaar 2016 heeft zijn langste tijd gehad. We tellen af, luisteren misschien de Top2000, bakken oliebollen en sluiten het jaar af in gezelschap van onze maatschappelijke of sociale verbanden. En natuurlijk worden de jaaroverzichten gemaakt. Wat is dit jaar allemaal gebeurd, wat heeft de revue gepasseerd?
Natuurlijk kan ik er op dit blog niet omheen, dat Bob Dylan het afgelopen jaar de Nobelprijs voor de Literatuur kreeg toegekend. De “soap” die zich in de weken erna ontwikkelde, zegt vooral iets over het Nobelcomité of de individuele leden van die club. Desalniettemin is het geheel terecht dat Dylan deze prijs kreeg uitgereikt.
Het 'winnen' van deze prestigieuze prijs was voor mij en mijn vader, broers en zwagers de aanleiding om een heel weekend bij elkaar te zijn. Een Dylan-tweedaagse. Of een Liwaddag, zoals we dat onderling noemen, zo'n samenzijn. Tijdens dit weekeinde deelden we muziek, legden we uit hoe Dylan in ons gezin en persoonlijke levens is gekomen en wat voor rol zijn muziek en teksten speelt en heeft gespeeld.
Geheel in lijn van de riten en gebruiken bij de uitreiking van de Nobelprijs, was Dylan zelf de grote afwezige (dit soort festiviteiten zijn aan hem niet besteed) – wel stuurde hij zijn Banguet Speech toe dat tijdens de maaltijd werd voorgelezen door de Amerikaanse ambassadeur in Zweden, Azita Raji. Tijdens de Dylan-tweedaagse was aan mij de eer om ook een Banguet Speech te houden.
Verder moet het overlijden van Leonard Cohen gememoreerd worden in een Dylanesk jaaroverzicht. De Joods-Canadese dichter en artiest overleed begin november, kort na de release van zijn jongste album You Want It Darker. De twee mannen ontmoetten elkaar in 1990 in Parijs, na een optreden. Cohen was toen al bekend met Halellujah, Dylan met I And I (van de elpee Infidels). Dylan wilde weten hoe lang Cohen had geschreven aan Halellujah: twee jaar was het antwoord, waarop Cohen wilde weten hoe lang Dylan nodig had voor I And I. Vijftien minuten.
Eerder dit jaar stierf ook Merle Haggard, een Amerikaans countryzanger en songwriter. Hij was in de jaren zestig de belangrijkste vertolker van de Bakersfield-countrysound. Hij stierf op zijn 79e verjaardag, wat bijna een witz zou kunnen zijn.
Een maand eerder werd bekend dat Dylan heeft (een deel van) zijn archief heeft verkocht. Een verzameling van 6000 aantekeningen, handgeschreven songteksten, gedichten, foto's, geluidsopnames en filmpjes van de zanger gaat over naar de universiteit van Tulsa, in de staat Oklahoma. Een klein deel van het archief zal mogelijk tentoongesteld worden in een ruimte naast het Woody Guthrie Center and Museum in Tulsa. Archivaris Michael Chaiken verzamelde alle spullen in twee jaar tijd. Het materiaal is, op een paar koffievlekken na, in goede staat, laat Chaiken weten. Kosten: tussen de 15 en 20 miljoen dollar, aldus The New York Times.
En verder? Verder werden we verblijd met de release van Fallen Angels, opnieuw een plaat met nummers die eerder door Frank Sinatra waren opgenomen. De opnames van “Sinatra #2” vonden gelijktijdig plaats met die van Shadows In The Night uit 2015. Ter voorbereiding op Fallen Angels verscheen tijdens Record Store Day, 16 april dit jaar, Melancholy Mood. Een ep met vier nummers, geperst op rood vinyl, dat in eerste instantie voor de Japanse markt was bedoeld. Vandaar ook die Aziatische tekens op de hoes.
Wat moeten we verder nog noemen over het afgelopen jaar? Desert Trip, misschien? De tournees van afgelopen kalenderjaar? Nah, ik denk dat het belangrijkste wel is genoemd. Of nee, nog één ding dan nog, op de valreep. In april, tijdens het Paasweekend, komt de Nobelprijs-winnaar voor twee optredens (spoken words) naar de Heineken Music Hall in Amsterdam!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten