De maand mei zit erop.
Een maand waarin Dylan niet op tournee is geweest. De vraag is of hij
die weken thuis heeft doorgebracht. Grote kans daartoe, gezien het
feit dat hij vorige week zijn 75e verjaardag vierde. Een moment op
thuis te zijn. Om met familie en vrienden te zijn. Wetende dat als er
iémand is die geen rust in de kont heeft...
Voor ons als
'volgelingen', heeft de maand mei in ieder geval dit opgeleverd: de
nieuwe plaat Fallen Angels. Alsof het van belang is wat de oude bard
elke maand op de spreekwoordelijke plank brengt. Al zou hij niets
meer uitbrengen, dan nog is er zoveel materiaal beschikbaar, dat ik
daar de rest van mijn leven mee vooruit kan.
Materiaal. Dat betreft
zonder meer allereerst de teksten. Maar net zo goed alle
verschillende uitvoeringen van die teksten. De covers, de
vertalingen. De officiële en minder officiële uitgaven en releases.
De boeken. De contacten tussen Dylan-fans onderling. De vele
herinneringen aan optredens van Dylan. De associaties bij
verschillende evenementen en liedjes.
Ga zo maar door. Dylan is
een bron van creativiteit. In de meest brede zin des woords. Ik hoop
maar dat die creativiteit blijft. De tekenen zijn vooralsnog gunstig
– al is het maar omdat zaterdag de Amerikaanse zomertournee 2016
begint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten