De dubbel-elpee Blonde On
Blonde (B-O-B) ziet vandaag Abraham. De plaat bestaat dus vijftig
jaar. Voor het online muziekmagazine Classic Rock Mag mocht ik
hierover een blog schrijven, iets wat ik met alle plezier heb gedaan.
Schrijven vind ik leuk, een online publicatie vind ik aangenaam en
dit samen met mijn voorliefde voor Dylan is dat een uitstekende
combinatie.
Over de exacte
releasedatum is onenigheid. Onder meer Patrick Roefflaer (Vlaams
Dylan-liefhebber, die Tom Willems als mogelijk de grootste
Dylan-kenner van de Lage Landen noemt) geeft 16 mei aan als datum van
de release. Net als John Bream, die een prima boek schreef over de
Dylan-albums.
Maar iemand als Micheal
Gray schrijft in zijn Encyclopedia dat de releasedatum eerder in juni
moet liggen. En dat zegt ook de al genoemde Dylan-kenner Tom Willems.
Tjah, een halve eeuw na dato kun je zoiets moeilijk met zekerheid
vaststellen.
Doet dat er toe? Wat mij
betreft niet. Of de releasedatum 16 mei 1966 is of misschien juni
'66, het is in ieder geval een goede reden om Blonde On Blonde weer
te draaien. Een uitstekende plaat, een album waarmee de “elektrische
trilogie” van halverwege de jaren zestig werd afgesloten. De eerste
dubbel-elpee in de popgeschiedenis. De plaat met het epische
liefdeslied Sad Eyed Lady Of The Lowlands, dat een hele plaatkant
beslaat.
Draaien dus, die vier
kanten tellende elpee. En als dat niet genoeg is, pak ik ook maar The
Cutting Edge erbij, de luxe-editie met zes cd's. Zes schijfjes die de
gehele periode van de elektrische trilogie beslaat, dus ook de
opnames van Bringing It All Back Home en Highway 61 Revisited.
Omdat je altijd zoekt
naar een reden om naar Dylan te luisteren.
Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten