Vandaag is het 45 jaar
geleden dat de film Eat The Document van Dylan verscheen. Voor het
online magazine Classic Rock Mag heb ik er een artikel over
geschreven. Dat zal ik dus niet dunnetjes overdoen voor dit blog, een
verwijzing naar het verhaal lijkt me voor hier ruim voldoende.
Is er dan voor Een Ander
Zelfportret niets te zeggen over Eat The Document? Nou, misschien
niet zozeer over deze film, maar wel over Dylan en de filmkunst in
het algemeen. Namelijk dat Dylan een haat-liefde-verhouding heeft met
het maken van films. Bij Eat The Document ging het al niet geheel
soepel.
Maar evenmin bij Renaldo
& Clara, een film die in lengte en absurditeit onovertroffen is.
Maar wat te denken van de speelfilms Pat Garret & Billy The Kid
(Dylan als bijfiguur Alias en als filmmuziek-leverancier) en Masked &
Anonymous (Dylan als hoofdrolspeler Jack Fate en als
scriptschrijver)?
Geen grote successen. En
dat is een understatement.
Waarvan akte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten