Afgelopen maandag
ontvingen Bob Dylan & The Band een Grammy Award voor The Basement
Tapes Complete. Deze cd-box (met zes schijfjes) is de elfde
aflevering uit Dylan's befaamde Bootleg Series. De prestigieuze prijs
werd toegekend in de categorie Beste Historische Album – want de
box is vol met historisch materiaal, uiteraard.
The Basement Tapes
Complete (voor minder daadkrachtige fans verscheen de dubbel-cd Raw,
met de belangrijkste nummers uit Complete) verscheen in november
2014; het Grammy-seizoen loopt van november tot en met oktober van
het volgende jaar. Zo kan het dus gebeuren dat 'Basement' uit 2014
een prijs krijgt toegekend over het jaar 2015.
Vrijwel gelijktijdig
verscheen de cd The New Basement Tapes – Lost On The River. Het
gaat hierbij om een gelegenheidsformatie, bestaande uit onder meer
Elvis Costello en Marcus Mumford. Onder de bezielende leiding van
producer T-Bone Burnett namen zij een handvol nummers van Dylan op.
Het gaat om teksten die de maestro schreef ten tijde van de opnames
in de kelder van Big Pink, maar die nooit op muziek zijn gezet.
Sterker nog, deze teksten leken verloren en vergeten. Aan de
muzikanten van The New Basement Tapes de eer om de lyrics op
muziek te zetten en op te nemen.
Van dit opnameproces is
de documentaire Lost Songs: The Basement Tapes Continued gemaakt. Een
zeer onderhoudende film is het geworden. Mede dankzij het feit dat de
beelden van de band worden afgewisseld met historisch filmmateriaal.
We zien in Lost Songs originele beelden van Dylan & The Band, aan
het werk of aan het dollen rondom Big Pink, het roze geschilderde
huis in Woodstock. En we horen Dylan, bassist Rick Danko en gitarist
Robbie Robertson commentaar leveren op de kelder-periode.
Wat de filmdocu laat
zien? Dat de teksten uit 1967 nog steeds een bron van creativiteit
zijn. Niet alleen voor Dylan, maar ook voor zijn 'volgelingen' anno
2015/'16.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten