Voor het muziekblog
Classic Rock Mag schreef ik een bijdrage over Empire Burlesque. Dit
Dylan-album viert vandaag zijn dertigste verjaardag. Je kunt veel
zeggen over de productie van Arthur Baker – en die kritiek vind ik
ook terecht. De synthesizers maken de liedjes een stuk minder goed
dan ze in eerste instantie waren.
Okee, ik bewijs mijn
stelling. Luister eens naar Dark Eyes, Dylan op zijn smalst met enkel
zijn gitaar, mondharmonica en stem. Geen synthesizers, groots
klinkende drums en blazers. Had Dylan meer van dat soort uitvoeringen
gespeeld voor Empire Burlesque...
Van dit liedje bestaat
een mooie uitvoering uit 1995, van Dylan met Patti Smith.
Of neem I'll Remember
You. Op het disco-album sneeuwt dit wonderschone liefdesliedje onder
het geweld van Arthur Baker, maar in de film Masked & Anonymous
(2003) komt het nummer volledig tot zijn recht. Misschien vanwege
Dylans kapot klinkende stem en de folk-bezetting.
Empire Burlesque dus
dertig jaar jong.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten