Corona, corona, corona. We ontkomen niet aan alle nieuwsberichten over deze griepvirus. Premier Rutte houdt maandagavond een address to the nation. Dat is sinds de oliecrisis van de jaren zeventig niet meer gebeurt.
Met een collega sprak ik eind vorige week over wat van Dylan te draaien tijdens deze verwarrende tijden. Mijn collega kwam met Lone Pilgrim, een van de folkliedjes op World Gone Wrong uit 1993. Sowieso een mooi album, een goede bloemlezing uit de rijke folktraditie. En door Dylan zelf geproduceerd - onder zijn eigen naam.
Dat album heb ik overigens in meerdere edities in de kast staan. Als onderdeel van die grote box met álle reguliere albums van Dylan. Waaronder dat merkwaardige album Dylan uit 1973. En World Gone Wrong.
Ik heb World Gone Wrong ook in het boxje van dagblad de Volkskrant uit 2011 met als titel Not Dark Yet. Dit boxje heeft vijf albums, die het beste zijn van Dylan van 1980 tot 2010. Een wat merkwaardige selectie; de twee boxen die bij de ochtendkrant waren verschenen, besloegen beiden een decennium (jaren 60 en jaren 70).
Het album heb ik ook twee keer op elpee. In de versie van Music On Vinyl, maar ook een zogenaamde counterfeit: met groen vinyl en een streep op de hoes. Een leuk verzamelobject.
De komende dagen is genoeg tijd om door mijn muziekverzameling te struinen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten