William DeVogue

Ik heb een tijd getwijfeld of ik wel dit bericht wilde publiceren. Maar het feit dat je dit bericht nu leest, betekent al dat ik heb besloten om toch te schrijven over dit onderwerp. Het gaat om de Amerikaan William DeVogue.

Deze DeVogue beweerd een bastaard-zoon te zijn van Bob Dylan en Anita Grace 'Tina' DeVogue Voyes. In een gesprek met Amy Nachbar van online-magazine Examiner.com zegt DeVogue onder meer: “After I found my mother all she talked about was Dylan and how she met him sitting in a coffee shop scribbling lyrics on a napkin. I had originally thought a folk musician named Gene Michaels who I found earlier was my father. (..) . All she would tell me was that she had access to Dylan until late 1963, and there were times she woke up in his hotel room not really knowing what happened.”

Volgens deze “Dylan junior” heeft hij geen contact met zijn biologische vader gehad, wel met diens manager Jeff Rosen. Die heeft de kwestie-DeVogue met de zanger besproken, maar van enig contact tussen Dylan en DeVogue is het nooit gekomen. En misschien is dat ook maar goed.

Waarom ik twijfel over dit blog? Wat gaat het ons als Dylan-fans aan hoe het gezin van Dylan eruit ziet? Mag Dylan ook iets privé hebben? En waarom zou ik moeten meewerken aan het media-offensief van iemand, die beweert een zoon te zijn van 's werelds grootste tekstschrijver? William is niet uit op roem of geld – maar een interview slaat hij niet af. En ik bericht er dus ook over.

Waarom? Ik ben ook maar een vat vol tegenstrijdigheden. Ik gun William geen podium en ik gun Dylan zijn privé-leven. Maar tegelijk kan ik het, als “mediapersoon” en Dylan-fan, niet over mijn journalistieke hart verkrijgen om nieuws over deze man niét te publiceren.