Mevrouw Frits en ik lezen momenteel in het Bijbelboek Spreuken. We wisselen de Bijbelvertalingen af, omdat we niet gebonden zijn aan één vertaling. Voor sommige momenten maken we gebruik van de Herziene Statenvertaling (HSV).
In Spreuken 27 komt een bijzondere opmerking voor. In vers 24 en 25 staat:
Wie haat draagt, veinst met zijn lippen,
maar in zijn binnenste zint hij op bedrog.
Geloof hem niet als hij met vriendelijke stem spreekt,
want er zijn zeven gruwelen in zijn hart.
Zeven gruwelen. Ik moet onwillekeurig denken aan Seven Curses, een lied van Dylan uit 1963. Het nummer is nooit op een album verschenen. Totdat het in 1991 verscheen op het tweede schijfje van The Bootleg Series, Vol 1-3: Rare & Unreleased 1961-1991.
Over Old Reilly, die een hengst heeft gestolen. De oude rechter, his old eyes deepened in his head. De dochter van Old Reilly, die hem met goud of zilver wil vrijkopen. De rechter die haar wil als losgeld. En dan die buigende hangende tak, die de dochter de volgende ochtend zag.
En dan die zeven vloeken die over de rechter worden uitgesproken.
Wel jammer dat de Nieuwe Bijbelvertaling, zowel de 2004-versie als de herziening uit 2021, deze zeven gruwelen achterwege laten. In tegenstelling tot de Willibrord-vertaling. Maar ja, die is dan weer katholiek.
Geeft niet. Ik draai deze dagen het lied Seven Curses. Dat is mijn aandeel in de strijd om een rechtvaardige wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten