In april 2013 verscheen de singel Wigwam / Thirsty Boots van Bob Dylan. Deze 7” singel verscheen in het kader van Record Store Day en als voorbode van The Bootleg Series 10: Another Self Portrait. Het gaat bij deze singel natuurlijk niet om de a-kant, een demo van Wigwam – een instrumentaal nummer, dat overigens in Nederland bij de originele release wel de hoogste Dylan-hitnotering betekende (twee weken op #3).
Nee, het gaat om het
b-kantje Thirsty Boots. Wel weer typisch Dylan: hij laat in eerste
instantie dit nummer achterwege, waarna het jarenlang in de kluizen
van Columbia Records komt te liggen; wordt het nummer vier decennia
later alsnog uitgegeven op singel, is het ook 'slechts' als b-kantje.
Enfin. Het is uitgegeven, en daar gaat het om in Dylan-land.
Thirsty Boots is een lied
van Eric Andersen, op de hoes foutief vermeld als Eric Anderson.
Een triviaatje. Maar wat een lied! En wat een tekst! Het doet me
enigszins denken aan Lay Down Your Weary Tune, luisterend naar dat
refrein:
And take off
your thirsty boots and
stay
for a while
Your feet are hot and
weary
from a dusty mile
En al doorgaand met
associëren, het lijkt zelfs iets te echoën van de woorden van
Jezus: “Kom tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijn, en Ik
zal u rust geven; neem mijn juk op je en leer van Mij, want Ik ben
zachtmoedig en nederig van hart, en je zult rust vinden voor je ziel;
want mijn juk is zacht en mijn last is licht.” (Mat.
11:28-30)
Maar dat is uiteraard iets wat ik er zelf in leg. Desalniettemin geeft dit lied me deze dagen – en mag ik dat zeggen? - iets van troost. Waarvoor dank, Eric Andersen en Dylan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten