Tangarine is
een folkduo dat bestaat uit de tweelingbroers Arnout en Sander Brinks. Ik ken
ze als huisband van De Wereld Draait Door. De twee broers intrigeren me. Omdat ze
zo harmonieus zingen en spelen. Omdat ze keurig in pak voor de dag komen. En
omdat ze door hun krullen en een baardje lijken op mijn Dylan-vriend Gemme.
Met Gemme was
ik in oktober 2008 bij een optreden van Jakob Dylan. Hij toerde de wereld over
met zijn solodebuut Seeing Things. In zijn begeleidingsband The Gold Mountain
Rebels zat een gitarist, die me ook deed denken aan Gemme: Audley Freed, lang
en met een grote krullige haarbos.
Seek &
Sigh is het vijfde album van Tangarine, uitgegeven bij muzieklabel Excelsior. Dit
label zorgt voor nieuwe muzikanten, waaronder bijvoorbeeld
Tim Knol werd
op zijn eerste twee cd’s geholpen door Anne Soldaat (ex-Darryl Ann) en Matthijs
‘Duif’ van Duijvenbode. Deze laatste speelt de toetsen op Seek & Sigh. En is
verantwoordelijk voor de productie van dit ‘grote publieks-debuut’ van de
gebroeders Brinks. Na Days richtte Knol zich op zijn andere grote hobby, de
fotografie.
Inmiddels is
Knol weer fulltime muzikant. Zonder ‘Duif’, en helemaal op eigen benen. Met naast
zich good old Anne Soldaat.
De hoesfoto
van Arnout en Sander werd gemaakt door collega-muzikant Tim Knol, die ook het
fotowerk heeft gedaan voor de luxe uitgave van Seek & Sigh. Overigens speelt
Knol geen muziek op dit album.
Het lijkt me
evident dat Tangarine genoemd moet worden op een Dylan-blog. Niet alleen omdat
zij lijken op de gitarist van Jakob Dylan. En ook niet alleen omdat ze iets
weghebben van mijn Dylan-vriend Gemme. De naam van de twee broers moet hier
vooral genoemd worden, omdat ze
Ik vind Tangarine niet de nieuwe Dylan. Daarvoor zijn er al teveel ‘nieuwe Bobben’ geweest. Maar vanwege hun muziek staan ze met beide benen in de traditie die Dylan een halve eeuw geleden heeft ingezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten