Spaanse trappen

Na een renovatie van een jaar, zijn sinds donderdag de Spaanse Trappen in Rome weer toegankelijk. Maar er is gelijk weer gedoe rondom dit Romeinse monument. De hoofdsponsor van de opknapbeurt zou het liefst zien dat toeristen niet meer terugkeren op de beroemde trappen.

Misschien idioot, maar ik moet bij dit verhaal toch denken aan Bob Dylan en dan vooral van zijn optreden in de Heineken Music Hall in 2009. Drie avonden achter elkaar stond de bard uit Minnesota in deze muziek-tempel: Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Paaszondag. Die Goede Vrijdag, 10 april 2009, was ik één van de bezoekers.

Die avond was een avond met mooie liedjes met minstens net zulke mooie uitvoeringen. Al gelijk het tweede nummer van de avond was When I Paint My Masterpiece – in het eerste couplet denk je bijna dat je dubbel ziet, tijdens een koude donkere nacht op de Spaanse Trappen. Twee nummers later zong Dylan over de Spaanse laarzen uit Spanje. Je zou haast denken dat de maestro iets heeft met Zuid-Europa.

Enfin.

When I paint my masterpiece. Ik hoorde dit nummer voor het eerst op The 30th Anniversary Concert Celebration, uitgevoerd door The Band. Wist ik veel wie The Band was, ondanks de uitstekende introductie door Eric Clapton. Met de zang van Levon Helm, de boerenzoon uit Arkansas, die niet achter de drums zit, maar tijdens dit nummer de mandoline bespeelt.

Rome, volgens Jean-Michel Guesdon en Philippe Margotin in hun uitstekende boek 'Bob Dylan Compleet – Het verhaal van de 492 songs', is het de stad waar Dylan de inspiratie vond voor Like A Rolling Stone. De auteurs citeren Dylan-biograaf Clinton Heylin, die “wijst op de overeenkomst tussen de ik-figuur van 'When I paint my masterpiece' en Dick Diver, een van de hoofdfiguren uit Tender Is The Night, de roman van Scott Fitzgerald: beiden hebben een fascinatie voor Europa uit de Oude Wereld.”

The Band nam een versie van dit nummer op voor hun album Cahoots uit 1971. Dylan zelf nam een eigen variant op, dat te horen is op Bob Dylan's Greatest Hits Vol. II uit hetzelfde jaar. Een alternatieve versie is te vinden op Another Self Portrait uit 2013, aflevering 10 uit The Bootleg Series van Dylan.

De zanger heeft wel wat met schilderen. Sinds jaar en dag zijn Dylans schilderwerken over de hele wereld te bewonderen. En te koop, maar daarvoor heb je een dikke portemonnee nodig. Over smaak valt niet te twisten, dus of het meesterwerken zijn die Dylan schildert, laat ik in het midden. Voor wie een idee wil hebben van Dylans manier van schilderen, zie de hoezen van Blood On The Tracks, Self Portrait en Another Self Portrait.

Het is zijn manier om met kunst de tijd stil te zetten. Een techniek die Dylan in 1974 leerde van zijn schilder-meester Norman Raeben.

Waarvan akte.

Dit verhaal verscheen ook op Modern Times.