Behalve dat ik een
exemplaar van Little White Wonder op de kop tikte bij mijn platenboer
Wobbe, liep ik onlangs ook zijn platenzaak uit met een editie van
Dylan's A Rare Batch Of Little White Wonder. Een plaat die ik al wel
vaker had zien staan, maar tijdens dit bezoek besloot ik om deze
dubbel-elpee mee naar huis te nemen. En bij thuiskomst ging A Rare
Batch gelijk op de draaitafel.
Wat voor album is A Rare
Batch precies? In ieder geval een bootleg, zoveel is al snel
duidelijk. Een echte platenlabel is niet te vinden, of het moet 'SAAR
s.r.l. – Italy' zijn, wat achterop in kleine lettertjes te lezen
is. Een Italiaanse persing, uit 1981. Met een aantal mooie liedjes,
zoals Farewell, Angelina, The Death Of Emmett Till, Only A Hobo, Love
Minus Zero, It's All Over Now en Poor Lazarus. Om maar eens wat te
noemen.
En wat opmerkelijke
titels. Zo is Love Minus Zero zonder de toevoeging No Limit, heeft If
You Gotta Go, Go Now geen subtitel tussen haakjes, en is It's All
Over Now niet geadresseerd aan Baby Blue. Of wat te denken van Lady
Down Your Weart Tune en It Takes A Lot To Laugh, Killing Me Alive?
Merkwaardig.
Maar dat is dat je
krijgt, als het om bootlegs gaat. De administratie is lang niet
altijd goed op orde. Titels zijn foutief of incompleet. En de
volgorde van de nummers is niet per sé de juiste: zo staan de
nummers op kant 3 vermeld als zijnde de nummers van kant 4, en staan
de nummers van kant 4 per abuis vermeld als nummers van kant 3.
Ach, ik neem het de
bootleggers niet kwalijk. Ik heb er een mooie elpee bij. En ik troost
me met de gedachte, dat Dylan zelf heeft gezegd: some of these
bootleggers, they make pretty good stuff.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten