Bob Dylan is nooit ver weg.
In de kerkdienst van zondagmiddag preekte de dominee van dienst over oordeel en wraak. Niet echt een blij thema, maar wel een belangrijk onderwerp. De predikant had het in zijn toespraak onder meer over dat opkomen voor jezelf, zeker nadat jou onrecht is aangedaan, bijna vanzelfsprekend is in onze maatschappij.
Als jij mij kwaad doet, zal ik jou dat betaald zetten.
Het is een dominee, en hij legde uit dat wraak zó niet werkt. Het komt een Ander toe om de verhoudingen weer in balans te brengen. Niet aan ons mensen.
Hier dacht ik aan Dylan. Aan het liedje Dark Eyes, de akoestische afsluiter van Empire Burlesque uit 1985. Dylan zingt:
They tell me to be discreet for all intended purposes
They tell me revenge is sweet and from where they stand, I’m sure it is
But I feel nothing for their game where beauty goes unrecognized
All I feel is heat and flame and all I see are dark eyes
Mooi. Heel mooi.
Het wordt nog mooier in de live-uitvoering, een duet met Patti Smith van een decennium later. Elke keer als ik deze live-opname zie en hoor, krijg ik kippevel.
Dat kon ik helaas niet delen in de gemeente.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten