De trein schrijft liedjes van verlangen. Dat is de titel van een bloemlezing met gedichten over treinen en treinreizen, samengesteld door Henny Vrienten. Mooie titel. Zo is het ook. Je reist met de trein, met tussenstations en het eindstation in gedachten. Je stapt in met het vooruitzicht dat je op een gegeven moment op de plek van bestemming komt. Je verlangen.
Treinreizen heeft ook iets romantisch. Een manier van vervoeren zoals dat vroeger ging. Nog steeds, uiteraard. Maar het reizen met de trein heeft concurrentie gekregen van de auto. Hoewel de auto het treinreizen niet heeft weggedrukt. Ook niet tijdens de corona-pandemie.
Je hebt nog altijd de nachttreinen. Reizen terwijl je slaapt. Tegenwoordig is dat weer in. Om met name te treinen over het Europese vasteland. Ook dat heeft wel iets romantisch in zich. Dat je voor een groot aantal uren overgeleverd bent aan wildvreemden. En dan er maar iets van maken met elkaar.
Mijn vakantie naar Praag, net voordat de corona uitbrak, zou ik misschien wel per nachttrein willen maken. Maar ja, dat is niet gebeurd.
Van enige romantiek is in Voorschoten geen sprake.
Op het spoor bij Voorschoten zijn in de nacht van 3 op 4 april een passagierstrein en een goederentrein gebotst op een bouwkraan. De kraanbestuurder is om het leven gekomen, tientallen mensen raakten gewond.
***
In Visions of Johanna van Dylan komt ook een nachttrein voor. De D-trein. Ernst Jansz schrijft als verantwoording bij Dromen van Johanna: "En de D-trein. Vroeger heette zo, ook hier, een internationale trein waarin je kon slapen."
Daar moest ik aan denken bij dit ongeluk. Associatief, zeker. In de Voorschotense trein werd volgens mij niet alleen geslapen. Al vrij gauw werd een filmpje van het ongeluk online geplaatst.
Triest is zo'n ongeluk zeker. Ik wil hier niets over bagatalliseren. Als zoiets gebeurt, is het een ernstige zaak. Tegelijk is het goed om op te merken dat een ongeluk als deze niet heel veel voorkomt. Gelukkig. Treinreizen is een veilige manier om je te verplaatsen.
***
Het is bijna Pasen. Morgen Witte Donderdag, de dag dat Jezus met Zijn discipelen het 'laatste avondmaal' vierde. Vrijdag is de dag dat Hij stierf, zondag de dag van de wederopstanding. Ik draai nog maar eens Ain't Talkin'. Omdat het zo goed past bij deze tijd van het jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten