zondag 5 november 2017

Bootleg Series 13: Touble No More

Ik twijfelde allang niet meer, maar met de cd-box Trouble No More is alle vertwijfeling weg. Wat een mooie set aan cd's is dit! Het is zo'n tien uur aan materiaal, maar het is geen straf om de schijfjes achter elkaar te draaien.
Trouble No More is aflevering 13 uit de Bootleg Series van Bob Dylan, een serie van verzameld werk, dat tot het moment van uitbrengen in de kluizen van Columbia Records ligt opgeborgen. Dit deel beslaat de periode 1979 – 1981, de gospelperiode of de Jesus Years.
Even voor de administratie: Trouble No More is in drie varianten op de markt gekomen. Allereerst de dubbel-cd (versie 1, met live-opnames), de elpee (versie 2, maar is identiek aan de dubbelcd-uitgave) en de cd-box. De eerste twee cd's uit de box zijn hetzelfde als de dubbel-cd en de elpee, maar is aangevuld met 'rare and unreleased', twee concerten in Toronto 1980 en Londen 1981 en een dvd met concertbeelden.
De film-dvd heeft als ondertitel A Musical Film meegekregen. De concertbeelden worden afgewisseld met Michael Shannon als The Preacher. Deze dominee houdt een stevige preek tussendoor, een verwijzing naar de prekende Dylan.
Zo'n uitgave dwingt de (met name seculiere) pers opnieuw naar de 'christelijke Dylan' te luisteren. Net als bijvoorbeeld de overstap naar de elektrische muziek, is ook de gospelperiode een van Dylan's meest controversiële keuzes. Maar ook weer een creatieve episode. De media hadden indertijd niet veel op met alle liedjes over Jezus, waardoor deze fase onderbelicht bleef en gauw overgeslagen.
Maar nu wordt de pers gedwongen te luisteren naar de gospelsongs. Vrijwel unisono klinkt de waardering. Goede teksten (hoewel de boodschap niet aanstaat), vocaal is Dylan sterk en de muziek zit keurig in elkaar. Komt dat misschien ook omdat de tekstschrijver vorig jaar de Nobelprijs voor de Literatuur kreeg, dat alles in retrospectief wordt opgewaardeerd?
Doet er niet toe. Wat er wel toe doet, is dat de box er nu ligt.
Niet alleen als christenen mogen we blij zijn met zo'n box (laat christelijke oudgedienden als Adrian Snell en Don Fransisco maar achterweg, hoezeer ze het evangelie niet onverdienstelijk op muziek hebben gezet. Zelfs bij hen denk ik: het kan… nee, het móet rauwer en doorleefder), ook binnen de Lage Landen mogen we blij zijn met dit historische materiaal. Liefst drié mannen uit Nederland en België hebben een bijdrage geleverd.
De eerste Nederlander is Arie de Reus, de huisarts (in ruste) te Eefde en een halve eeuw Dylan-verzamelaar. De Reus wordt genoemd in een illuster gezelschap: “A great deal of the ephemera included in this package would not be possible without the gracious assistance of the following.”
Ephemera, ik heb het even moeten opzoeken wat dit woord betekent. Het woordenboek vertaalt het als volgt: “1: ééndagsvlieg, efemeride; 2 efemera”. Als je wat verder struint rondom dit woord, heeft het ook iets met sterrenkunde te maken. Je zou dus kunnen zeggen dat dit woord te maken heeft met iets dat snel opvlamt, kort te zien is om vervolgens even snel weer af te taaien.
Die andere Nederlander is Jeroen van der Meer, product manager. Volgens zijn LinkedIn-pagina is Van der Meer Senior Director Marketing Legacy Recordings at Sony Music Entertainment, het moederbedrijf van Columbia Records. Ook bij de vorige aflevering van de Bootleg Series, The Cutting Edge, was Van der Meer betrokken als product manager. Tussen 1985 en 1991 studeerde hij Economie aan de Universiteit van Amsterdam.
De Vlaamse bijdrage wordt geleverd door Luc Sante, geboren op 25 mei 1954 in Verviers. Hij schreef de preken die Preacher Shannon zijn kerkgangers voorhoudt.
Ja, ik ben een tevreden luisteraar met deze box.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten