Vandaag is het zowel de
Nationale Holocaust Herdenking als de Internationale Herdenkingsdag
voor de Holocaust. Deze dag is ingesteld om de slachtoffers van de
Tweede Wereldoorlog te gedenken. Zoals homoseksuelen, Esperantisten,
zigeuners, "economisch onwaardigen", Russen, etnische
Polen, gehandicapten, Jehova's getuigen, Vrije Bijbelonderzoekers,
vakbondsleden, vrijmetselaars, communisten, Spaanse republikeinen,
Serven, Quakers en mensen die zich verzetten tegen de nazi's.
Alleen al van de Joden
zijn zes miljoen mensen vermoord.
Aantallen waar je stil
van wordt.
Niet zo heel lang geleden
schreef ik over de Joden een bijdrage voor de WegWijs, een blad voor
de gereformeerde Bijbelstudie. Ik schreef onder meer:
“Het is een volk met
veel talent. Dat zingt Stef Bos in Wat ik niet ben, het Lied Van God
dat op In Een Ander Licht uit 2009 is terug te vinden. En
inderdaad, het Joodse volk bezit veel talent. Hoewel ze maar een
verwaasloosbaar klein deel van de wereldbevolking vormen (ongeveer
0,2 procent), is het aandeel Joodse Nobelprijs-winnaars een flinke
veelvoud er van: ongeveer 22 procent.
Tussen twee haakjes, is
de Nobelprijs wel een onderscheiding die je kunt winnen? Het is
immers geen wedstrijd, zo'n Nobelprijs. Het is een wetenschappelijke
erkenning voor een prestatie, die je levert of hebt geleverd.
Eén van de winnaars is
Bob Dylan, die de Nobelprijs in 2016 deze bekroning kreeg in de
categorie Literatuur. Als reden gaf het Nobelcomité dat Dylan de
prijs krijgt, “voor het scheppen van nieuwe poëtische
uitdrukkingsvormen in de grote Amerikaanse liedtraditie”. Veel meer
woorden maakt zo'n gezelschap niet vuil aan de toekenning van de
prestigieuze onderscheiding.”
Enfin. Een volk met veel
talent. Waaronder het overleven. Gelukkig maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten