Als het meezit, kunnen we
volgende week honderden vallende sterren zien. Sterrenkundigen
verwachten dat de Perseïdenzwerm dit jaar, in de nacht van 11 op 12
augustus mogelijk extra spectaculair is. En waarom ook niet – dat
wordt een nachtje overslaan en op je rug naar de hemel kijken.
Maar het is dan ook een
goede gelegenheid om Bob Dylan te draaien, Shooting Star. Bij
voorkeur de versie op MTV Unplugged, wat mij betreft een betere
uitvoering dan de studio-variant op Oh Mercy. Dat heeft met smaak te
maken en daarover valt niet te twisten.
Ik weet ook wel dat er
geen aanleiding hoeft te zijn om naar Dylan te luisteren. Elke dag
heeft wel een reden om muziek van de maestro aan te zetten. Vandaag
ook weer. En morgen. Overmorgen ook weer. Elke dag Dylan-dag, als
middelpuntvliedende kracht.
Zoiets.
Als er dan ook nog
sterren vallen, is mijn dag helemaal goed. Zelfs de nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten