Buiten neemt de lente
steeds meer terrein over van de winter. Dat kan maar één ding
betekenen: naar buiten! Ik heb dat ook gedaan, en ik moet zeggen: het
is genieten. Na de kwakkelende winter is het prettig dat het voorjaar
wel van zich laat voelen.
Maar dat neemt niet weg
dat ik vandaag het boek van Tom Willems heb uitgelezen, Laat mij
vandaag vergeten tot morgen. Een recensie heb ik al geschreven,
dat herhaal ik hier niet. Tenminste, niet in diezelfde verwoordingen.
Wat geschreven staat, is
reeds gezegd.
Maar niet alles is
gezegd. Want neem bijvoorbeeld de link tussen Bob Dylan en William
Blake. Willems legt die link tussen de twee dichters. Terecht, denk
ik. Maar ik ken Blake niet. Maar wat ik heb gemist in de
aantekeningen van Willems is het verband dat Ernst Jansz legt tussen
Dylan en Blake, bij zijn vertaling en toelichting op Every Grain Of
Sand/Elke Korrel Zand.
Jansz vertelt namelijk
dat Dylan zich voor deze gospelklassieker zou kunnen laten inspireren
door Blake's Auguries Of Innocence.
Of dan de brieven aan Rob
en Arie. Bekende namen voor wie regelmatig Willems' blog leest.
Natuurlijk, met het schrijven van een brief brengt de schrijver zijn
gedachten op orde. Maar ik ben erg benieuwd naar de reacties op die
brieven.
En hoe zit het met die
bloemlezing met teksten over Dylan? Dat plan is nog niet uitgewerkt
door Willems. Mij lijkt het wel wat. Om er over mee te denken.
Misschien moet ik wel solliciteren naar Willems. Of hij neemt dit
blog op als sollicitatie.
En dan is er nog dat boek
over Blonde On Blonde. Hopelijk komt dat boek er wél. En Willems mag
dat boek schrijven. Nu maar wachten op dat boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten