Gisteren ontving ik het
boek Laat mij vandaag vergeten tot morgen van Tom Willems. Ik
ben er gelijk in begonnen. De Broers Karamazov van Dostojevski
moet daarvoor even wijken. “Klassiekers moet je op het toilet
lezen,” betoogde zangeres Wende Snijders onlangs in dagblad Trouw –
neem de tijd om klassiekers te lezen, vindt zij.
Ik heb het boek van
Willems nog niet uit. Dat komt niet omdat dit boek net zo'n
klassieker is (okee, wordt) als dat van de Russische schrijver. Dat
ik 'Vandaag' nog niet uit heb, komt omdat ik helaas niet de tijd heb
om altijd maar te lezen. Soms moet er ook wel wat gebeuren.
De titel van Willems'
jongste boek verwijst naar het nummer Mr. Tambourine Man van Bob
Dylan. Een mooi nummer. Ik heb bij het ontvangen van dit boek gelijk
de cd Bob Dylan at Budokan opgezet. Dit album, een live-registratie
van de '78-tour, is één van mijn favoriete cd's van Dylan. Vanwege
de mooie arrangementen van bassist Rob Stoner.
Een recensie van
'Vandaag' is dit blog niet. Het zijn aantekeningen, gedachten. Zoals
Willems die ook verwoordt in zijn boek. En op zijn blog. De notities
van Willems zijn aanstekelijk. Zo draai ik nu Hard Rain, een verslag
van The Rolling Thunder Revue. Een goed album. Mijn herinnering doet
Hard Rain te kort. Veel te kort. Mijn herinnering zegt dat Hard Rain
een live-album is waarop Dylan vooral schreeuwt.
En dat is niet zo.
Hard Rain is een prima
album. Zit goed in elkaar. De plaat verdient een tweede kans. Een
tweede kans waar je geen spijt van krijgt. Zoiets.
Nu maar weer gauw in Laat mij vandaag vergeten tot morgen lezen!
Nu maar weer gauw in Laat mij vandaag vergeten tot morgen lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten