Bril

Soms heb je behoefte om een Dylan-cd op te zetten. Zo’n behoefte had ik vanavond. Een keuze maken is nog knap lastig. Ik besloot tot Unplugged, misschien wel Dylans beste liveoptreden dat op cd is verschenen.

Terwijl ik naar de akoestische Dylan luisterde, las ik ‘Voordewind’ van Martin Bril. Nadat ik dit boek had uitgelezen, zette ik Voordewind weer in mijn boekenkast, naast de andere Bril-boeken. En ik dacht opeens aan een column van de wijlen Volkskrant-columnist over Tell Ol’ Bill.

Daags voor het verschijnen van Bootleg Series 8: Tell Tale Signs, ontving Bril van een oude kennis een cd’tje met outtakes van Tell Ol’ Bill. Een flink aantal outtakes. Waarvan één versie op TTS verscheen. Maar dat wist Bril later pas, toen deze Bootleg-aflevering verscheen en de schrijver tig malen het gebrande cd’tje had beluisterd.

Een jaar later stierf Bril aan de gevolgen van darmkanker.

Nee, in de teksten van ‘Bob’ zit geen troost, eveneens hoop. Of is dat te cynisch over de liedteksten van de poet laurete?

Misschien dat ik in Berlijn tot een goed antwoord kom.