Zondag

Het is zondag vandaag, en ik heb werkelijk een rustdag. Nadat ik gisteravond al met de kippen op stok ben gegaan en een goede nachtrust heb gemaakt, ben ik ontspannen de rustdag begonnen. Met vandaag geen afspraken, dan de kerkdiensten. Tijd om veel naar Dylan te luisteren – wat ik dan ook met alle plezier doe. Ik pak willekeurig elpees uit de kast en schuif zo kriskras door het inmense ouevre van de bard uit Minnesota.

Komende vrijdag is het een halve eeuw geleden dat Dylan van zijn motor afviel en zich uit het openbare leven terugtrok. Een leven als kluizenaar volgde. Dit feit is een mooie reden om The Basement Tapes maar weer eens aan te zetten. Gevolgd door de Music On Vinyl-uitgave van World Gone Wrong.

Deze elpee kocht ik een jaar of zes geleden ook al. Maar toen als een counterfeit, een vervalsing van de plaat, geperst op groen vinyl.

Terwijl ik Dylan draai, lees ik een nieuwe vertaling van de Koran. De islam is sinds de aanslagen op het World Trade Centre in 2001 niet meer uit het nieuws geweest. Sterker nog, het lijkt erop alsof de aandacht voor fundamentalistische moslims alleen maar groeit. Mede door de terroristische acties van de afgelopen maanden in West-Europa. De dag dat Al Qaida met vliegtuigen in het economische hart van de westerse wereld vloog, verscheen het album “Love and Theft” van Dylan. Ik ben met dit album ingestapt bij Dylan, om het zo te zeggen – en met je eerste album heb je vaak wel wat.

Een nummer als Mississippi (“You can always come back, but you can’t come back all the way”), of Po' Boy (“Othello told Desdemona, “I’m cold, cover me with a blanket / By the way, what happened to that poison wine?” / She says, “I gave it to you, you drank it” / Poor boy, layin’ ’em straight—pickin’ up the cherries fallin’ off the plate”), en de afsluiter Sugar Baby (“Look up, look up—seek your Maker—’fore Gabriel blows his horn"). Schitterend album.

Naar verluidt heeft Dylan voor “Love and theft” gebruik gemaakt van teksten uit Confessions of a Yakuza van de Japanse schrijver Junichi Saga. Ik neem het maar ter kennisgeving aan.

De Koran, dus. “Love and theft”. Elf september. Luisteren naar Precious Angel (“Sister, lemme tell you about a vision I saw / You were drawing water for your husband, you were suffering under the law / You were telling him about Buddha, you were telling him about Mohammed / in the same breath / You never mentioned one time the Man who came and died a criminal’s death”).

Zondag.

Wat is er heerlijker dan ontspannen luisteren naar Dylan en zo van alles aan elkaar te linken?