vrijdag 25 juli 2014

Aantekeningen #9: Newport

Het is vandaag 49 jaar geleden dat Bob Dylan het Newport Folk Festival overweldigde met zijn elektrische optreden. Het was niet zozeer fout dat Dylan met een elektrisch versterkte band op het podium stond – veel countryfolk-artiesten maakten gebruik van ingeplugde gitaren. Wat het publiek in het verkeerde keelgat schoot, was dat Dylan geen traditionele folkmuziek maakte, waar hij zo groot mee was geworden.
De vader van de folk, Pete Seeger, was woest. Wat Dylan presteerde, was geen folkmuziek, maar duivelse rockmuziek! En dat kon in Newport niet worden getolereerd. Dus stond Seeger met een bijl klaar om de kabels door de slaan, zodat Dylan niet meer verstaanbaar was. Of was Dylan al niet meer verstaanbaar door die elektrische band, en wilde Seeger daarom de kabels kapot slaan?
Enfin.
Vandaag plaatste Tom Willems op zijn blog mijn foto, in de serie 'Dylan vinden waar hij niet of nauwelijks is'. Aflevering elf alweer. Lezers van het blog sturen iets in, waar – zoals de titel van de serie doet vermoeden – Dylan niet of nauwelijks te vinden is. In dit geval gaat het om een foto van Spoelstra, een installatiebedrijf uit Fryslân.
De naam 'Spoelstra' doet me denken aan die van Mark Spoelstra. Die man speelde met Dylan in de jaren zestig in New York City. Waarvan akte.
Ik weet niet wat Spoelstra vond van Dylans elektrische optreden op Newport. Doet dat er ook maar iets toe? Vermoedelijk niet. Is Mark nog familie van de Friese installateur? Dat is enkel gissen, en doet er nog minder toe.
Wat doet er trouwens wel toe, in deze dagen van ontreddering? Met welke woorden kunnen wij ons troosten, nu “wij plotseling in een oorlog zijn getrokken”? Ik weet het niet. I used to care, but things have changed.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten