zaterdag 16 november 2024

Duquesne-fluit

Luister naar de blazende Duquesne-fluit
Blazend alsof het mijn wereld wegveegt
Ik stop in Carbondale en blijf doorgaan
Die Duquesne-trein vervoert me dag en nacht

Je zegt dat ik een gokker ben, je zegt dat ik een pooier ben
Maar ik ben niks van dat alles

Luister naar de blazende Duquesne-fluit
Klinkt alsof het met zijn laatste reis bezig is

Luister naar die blazende Duquesne-fluit
Blazend alsof ze nooit eerder blies
Knipperend blauw licht, gloeiend rood licht
Blazend alsof ze bij mijn kamerdeur staat

Je glimlacht door het hek naar mij
Zoals je altijd hebt gelachen

Luister naar de blazende Duquesne-fluit
Blazend alsof ze nooit meer blaast

Hoor je niet die Duquesne-fluit blazen
Alsof de lucht uiteengeblazen wordt
Jij bent het enige levende wezen dat me gaande houdt
Je bent als een tijdbom in mijn hart

Ik kan die zoete stem zachtjes roepen
Het moet de moeder van onze Heer zijn

Luister naar die blazende Duquesne-fluit
Blaas alsof mijn vrouw aan boord is

Luister naar de blazende Duquesne-fluit
Blaast alsof het mijn blues wegblaast
Jij oude boef, ik weet precies wat je aan het doen bent
Ikzelf leid je er naar toe bij dageraad

Ik wordt elke ochtend wakker met die vrouw in mijn bed
Iedereen vertelt me dat ze mij naar het hoofd is gestegen

Luister naar die blazende Duquesne-fluit
Blazend alsof het me doodmaakt

Hoor je niet die Duquesne-fluit blazen
Blazend door een andere niet-goede stad
De lichten in mijn vaderstad gloeien
Ik vraag me af of ze me de volgende keer nog wel herkennen

Ik ben benieuwd of die oude eik er nog staat
Die oude eik waarin we altijd klommen

Luister naar die blazende Duquesne-fluit
Blazend alsof ze precies op tijd blaast

Copyright © Frits Tromp, 2024

Tempest, bedoeling om een religieus album te maken, maar “ik had gewoon niet genoeg religieuze liedjes”. Het swingende Duquesne Whistle roept Dylans jeugd in het Midwesten op.
Het kan zijn dat Duquesne Whistle is gebaseerd op de catastrofe EFS-tornado die Duquesne en Joplin, Missouri, trof in mei 2011, maar waarschijnlijk gaat het over Du Quoin (uitspraak Doekeen), Illinois.
“I wanna stop at Carbonale and keep on going / that Duquesne train goin' rock me night and day” doet denken aan de treinroute door het muzikale erfgoed van het gebied tussen Chigaco in het noorden en New Orleans in het zuiden. Het lied geeft Dylan de kans om op de nostalgische toer te gaan en een introspectieve reist te maken naar zijn diepste gevoelens, woorden en angsten, en om in het laatste couplet zijn jeugd in het Midwesten op te roepen. “The lights of my native land are glowing / (…) That old oak tree, the one we use to climb."

Mede naar aanleiding van: Margotin, Philippe en Jean-Michel Guesdon. Bob Dylan compleet. Het verhaal van de 492 songs. Zwolle: Uitgeverij Wbooks, 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten