Bob Dylan zou wel eens kunnen stoppen met touren. Dat is althans wat James Fenwick betoogt bij RTÉ. Het zou kunnen, maar je weet het nooit bij Dylan. Daar komt bij dat Dylan niet stopt of niet doorgaat met optreden omdat anderen hem daartoe aansporen.
Wat de bard nu ook gaat doen, we hebben in ieder geval zijn literaire nalatenschap. Daar denk ik bijna dagelijks aan. Er hoeft soms maar iets te gebeuren, of er dwarrelt een citaat uit het oeuvre van Dylan door mijn hoofd.
Zoals bij het bericht over kerk van Pietersbierum. In het bericht gaat het onder meer over de Stichting tot Behoud Kerktoren Pietersbierum; jarenlang keek ik uit op de Bonifatius Kerk in Leeuwarden. De torenspits van deze kerk ging 3 januari 1976 tijdens de Capella-orkaan verloren. Net als afgelopen woensdag een behoorlijke storm - When the wind blows through the piney wood, dacht ik tijdens storm Conall.
Een kerk. I went to church on Sunday and she passed by. Geen idee of zij ook naar de Bonifatiuskerk of de kerk in Pietersbierum zou gaan. En of Dylan haar daar zou tegenkomen. Je weet het natuurlijk niet, Dylan dronk ook ooit koffie in Noordpolderzijl.
Of neem de drie onbekende brieven van Albert Einstein, onlangs gevonden in de archieven van Rijksmuseum Boerhaave. Einstein stuurde de brieven in 1911 naar de Nederlandse fysicus en Nobelprijswinnaar Heike Kamerlingh Onnes. Is dit 'Einstein, disguised as Robin Hood?'
De Notre-Dame is weer herbouwd, na een verwoestende brand, vijf jaar geleden. Nog veel langer geleden was Quasimodo de klokkenluider van de Parijse kerk. Hij vormt net als Kaïn en Abel een soort buitencategorie - de rest van de mensheid bedrijft de liefde of verwacht regen.
Met dat soort dingen houd ik me bezig. Dylan is overal, hij is nooit ver weg. Zijn teksten liggen altijd wel voor het grijpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten