Bij het Spiegelmonument 'Nooit Meer Auschwitz' in het Wertheimpark in Amsterdam is vandaag stilgestaan bij de bevrijding van het concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz. Dat is in Nederland altijd de laatste zondag van januari. Zaterdag, gisteren, was het precies 79 jaar geleden dat het Rode Leger het kamp heeft bevrijd. Onder meer Primo Levi, Otto Frank (vader van Anne) en Elie Wiesel hebben in dit kamp gezeten.
Demissionair premier Rutte sprak harde woorden over Hamas. Hij noemde het "de dag waarop de Joodse wereldgemeenschap voor de zoveelste keer in de geschiedenis werd geconfronteerd met een doelbewuste en geregisseerde moordpartij".
Hij noemde ook de golf van anti-Joodse reacties die ertoe leidt dat mensen zich onveilig voelen en dat scholen en synagogen beveiligd moeten worden. "Alsof 'nooit meer Auschwitz' een holle frase is geworden."
Een dag later werd bekend dat de gemeente Utrecht de Hogeschool Utrecht gaat helpen om de uitgestelde Holocaustcolleges op een later moment wel te kunnen laten doorgaan. De gemeente zegt dat het "van groot belang is dat de verschrikkingen van de Holocaust niet vergeten worden en bespreekbaar blijven".
Ik denk deze dagen toch vaak aan Bob Dylan. Zijn grootouders zijn uit Oost-Europa gevlucht, vanwege pogroms tegen de joden. In zijn lied With God On Our Side zingt Dylan onder meer:
When the Second World War
Came to an end
We forgave the Germans
And we were friends
Though they murdered six million
In the ovens they fried
The Germans now too
Have God on their side
Het gaat om die industriële vernietiging van een hele bevolkingsgroep, van bevolkingsgroepen. Joden, Sinti, Roma, Jehova's Getuigen. Om nog te zwijgen van de militairen van beide kanten van de strijdende partijen.
Als God aan onze kant staat, dan stopt Hij de volgende oorlog. Laten we daarvoor bidden en werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten