zondag 17 december 2017

Advent 2017 #3

Sinds mijn tiendaagse bezoek aan het klooster in Westmalle, heb ik wel wat met de profeet Jesaja. In het klooster heb ik een tekst uit deze profeet meegekregen. Uit dezelfde profeet wordt vaak geciteerd in het kader van adventsteksten. En Dylan wordt vaak vergeleken met deze onwillige profeet, de dienaar van de Heer die in eerste instantie zijn ambt weigerde.
Het mooiste komt Jesaja en Advent samen in de tekst Red River Shore, de afgekeurde song van Time Out Of Mind. Het laatste couplet van dat lied begint met deze strofe:

Now, I’ve heard of a guy who lived a long time ago
A man full of sorrow and strife
Whenever someone around him died and was dead
He knew how to bring ’em on back life

Vooral die tweede zin, a man full of sorrow and strife. Volgens mij grijpt Dylan terug op Jesaja, die hij goed zal kennen, als bar mitswah. De profeet kondigt in één van zijn adventsteksten het volgende aan:

Ja, mijn dienaar zal slagen,
hij zal groots zijn, hoog verheven in aanzien.
Zoals hij velen deed huiveren
– zo gruwelijk, zo onmenselijk was zijn aanblik,
zijn uiterlijk had niets meer van een mens –,
zo zal hij veel volken opschrikken,
en koningen zullen sprakeloos staan.
En zij aan wie niets was verteld, zullen zien,
zij die niets hadden gehoord, zullen begrijpen.
Wie kan geloven wat wij hebben gehoord?
Aan wie is de macht van de HEER geopenbaard?
Als een loot schoot hij op onder Gods ogen,
als een wortel die uitloopt in dorre grond.
Onopvallend was zijn uiterlijk,
hij miste iedere schoonheid,
zijn aanblik kon ons niet bekoren.
Hij werd veracht, door mensen gemeden,
hij was een man die het lijden kende
en met ziekte vertrouwd was,
een man die zijn gelaat voor ons verborg,
veracht, door ons verguisd en geminacht.
Maar hij was het die onze ziekten droeg,
die ons lijden op zich nam.
Wij echter zagen hem als een verstoteling,
door God geslagen en vernederd.
Om onze zonden werd hij doorboord,
om onze wandaden gebroken.
Voor ons welzijn werd hij getuchtigd,
zijn striemen brachten ons genezing.
Wij dwaalden rond als schapen,
ieder zocht zijn eigen weg;
maar de wandaden van ons allen
liet de HEER op hem neerkomen.
Hij werd mishandeld, maar verzette zich niet
en deed zijn mond niet open.
Als een schaap dat naar de slacht wordt geleid,
als een ooi die stil is bij haar scheerders
deed hij zijn mond niet open.

En daar kunnen we het mee doen. Gelukkig wel.

De Bijbeltekst in deze uitgave, Jesaja 53: 13 – 54: 7, is ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling
© Nederlands Bijbelgenootschap 2004  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten