maandag 27 februari 2023

Homer

Het is zondagavond. Hoewel ik gewoon voor de deur sta van De Bleek, waar ik woon, ben ik in mijn gedachten in West Saugerties, New York. In de bossen aldaar heb je een groot huis, dat Big Pink wordt genoemd. Omdat het pand in het roze is geschilderd.
In dit huis nam The Band zijn debuutalbum op, Music From Big Pink. Toen het na acht jaar als begeleidingsband op eigen benen ging staan. Acht jaar. Eerst als The Hawks, bij de Canadese zanger Ronnie Hawkins, later bij Bob Dylan, toen die de zogenoemde overstap maakte naar elektrische muziek.
De kelder van Big Pink kende een goede oefenplek om muziek te maken. Dat deden de mannen van The Band, Rick Danko, Garth Hudson, Richard Manuel en Robbie Robertson uit Canada en de van Arkansas afkomstige Levon Helm, dan ook naar hartelust. Aangevuld met Dylan, die zich na zijn mysterieuze motorongeluk uit het openbare leven had teruggetrokken.
Hudson was goed bij zijn verstand en had een opname-apparaatje bij zich. Een tape-recorder. Zodoende konden in de kelder van dat New Yorkse huis opnames worden gemaakt. Bandjes. In de kelder, de basement. Een decennium later vormden deze bandjes de basis voor The Basement Tapes.
Een van de nummers die in de kelder werden opgenomen, was Open the door, Homer. Zo voelde ik me, toen ik zondagavond voor mijn deur stond. Open de deur! Maar Homer deed niets. En dus overnachtte ik bij mevrouw Frits - je moet ergens slapen.
Zou in de kelder ook een boekenplank zijn geweest? Met daarop de trilogie Lord Of The Rings? Deze boeken van J.R.R. Tolkien zijn twintig jar geleden al verfilmd door Peter Jackson. Maar deze filmreeks wordt uitgebreid, beloofde filmproducent Warner Bros. donderdag tijdens een presentatie. Fans van de films kunnen de projecten in de komende jaren verwachten.
Wie bij de films als maker betrokken zijn, is nog niet bekend. Wel is Warner Bros. in gesprek met onder anderen regisseur Peter Jackson. Hij maakte de drie veelbekroonde Lord of the Rings-films en de drie The Hobbits-films.
De Beatles, Dylan's vrienden uit Liverpool, hadden al eerder plannen om de legendarische boeken van Tolkien op het witte doek te brengen. De cast zou hebben bestaan uit Paul McCartney als Frodo, John Lennon als Gollum, George Harrison als Gandalf en Ringo Starr als Sam.
De band had graag regisseur Stanley Kubrick gekozen voor de verfilming. Echter was Tolkien niet enthousiast over het overhandigen van de rechten, en dus kwam de verfilming nooit tot leven.
Maar goed, daar kreeg ik mijn deur niet mee open. Inmiddels ben ik weer thuis. Homer bleek me toch goed gezind.

zaterdag 25 februari 2023

Sensitivity readers

De afgelopen week werd beheerst door de boeken van Roald Dahl. Het blijkt dat sensitivity readers meelezen, en die stelden nieuwe woorden voor. Met name beschrijvingen van personages werden aangepast. Zo verdwenen woorden als "dik" en "lelijk" uit de beschrijving van personen en werden sommige typeringen genderneutraal gemaakt.
Zou zoiets ook in het werk van Dylan kunnen gebeuren? Met name zijn protestliedjes, de songs over de zwarte bevolking, zouden wel eens woorden kunnen bevatten die vandaag de dag niet meer kunnen.
Nu is het oeuvre van Dylan van een ander slag dan de verhalen van Dahl. Maar toch, er hoeft maar iets te gebeuren en 'we' zijn gekwetst. Dat kan. Maar je hoeft het werk van iemand niet te lezen of te horen. Je mag je eigen bubbel creëeren.
Of niet. Je kunt de teksten van een ander ook laten schuren in je eigen leven.

vrijdag 24 februari 2023

Theater Peeriscoop

In Gorinchem staat Theater Peeriscoop - het is eigenlijk net te ver weg vanuit mijn thuisstad Leeuwarden. Maar volgende week is daar een mooie theatervoorstelling te zien. Wel het overwegen waard om alsnog af te reizen naar deze stad.
De Engelse acteur Pip Utton voert een monoloog op, waarin hij in de huid van Bob Dylan kruipt. "In deze intieme, onthullende laatste overpeinzing vereffent Dylan oude rekeningen, vertelt een paar sterke verhalen en kijkt terug op een carrière van meer dan zestig jaar," staat in een aankondiging.
Dat lijkt me wel wat. Zien hoe dit werkt.
Maar aan de andere kant twijfel ik ook weer. "Deze one-man-show laat de echte Bob Dylan zien." Dat lijkt me sterk. Zelfs de beste biografieën en song-analyses komen hooguit ergens in de buurt uit van de bard.
Het enige wat we van Dylan weten is dat hij een enigma is. Grote kans dat hij ook voor zichzelf één groot raadsel is.
Nou ja. Ik zet Fragments maar weer op. Om een glimp van de zanger en tekstschrijver op te vangen.

donderdag 23 februari 2023

Lo and behold

This song is just a reminder to remind your fellow man....
Zo eindigt het nummer The Death of Emmett Till van Bob Dylan. In 's mans oeuvre terug te vinden op The Bootleg Series, Vol 9: The Witmark Demos: 1962-1964. Maar al eerder werd het nummer uitgebracht.
Dat was in 1972 op het album Lo And Behold. Dit album met nummers van Bob Dylan, werd uitgebracht door een kwartet, bestaande uit Dennis Coulson, Dixie Dean, Tom McGuinness en Hughie Flint.
Vandaag het betreffende nummer in deze uitvoering beluisterd. En toen nog een keer. Omdat het zo'n mooi nummer is.

woensdag 22 februari 2023

Bram van den Berg

Drummer Bram van den Berg is binnenkort gastmuzikant bij U2. In het dagelijks leven is Bram de drummer van Krezip; maar hij vervangt Larry Mullen tijdens een aantal optredens in Las Vegas.
De concerten staan in het teken van het succesalbum Achtung Baby uit 1991. Eind vorig jaar maakte Mullen al bekend dat hij heel 2023 uit de running zou zijn vanwege fysieke ongemakken.
Misschien speelt de band ook wel iets van hun album Rattle and Hum uit 1988. Met daarop hun eigen versie van All Along the Watchtower, waarin de zin 'All I got is a red guitar, three chords and the Truth' is toegevoegd. Of anders het nummer Love Rescue Me, waar Dylan zelf is te horen - dit nummer schreef hij met de Ierse bandleden. Desnoods komt Hawkmoon 269 voorbij, waar Dylan op het U2-album als organist te horen is.
We gaan het wel zien. En horen. Daarvoor moeten we wel naar Las Vegas. Geen slechte plek om naar toe te gaan, natuurlijk.

maandag 20 februari 2023

Im Westen Nichts Neues

De Duitse anti-oorlogsfilm Im Westen Nichts Neues is de grote winnaar van de Bafta's, de belangrijkste Britse filmprijzen. De Netflix-film van regisseur Edward Berger kreeg zeven prijzen, waaronder de prijs voor de beste film.
Het zal de bibliofiel in mij zijn. Of de Dylan-fan. Ik denk bij deze titel gelijk aan het gelijknamige boek, waar Berger's film op is gebaseerd. Het is een boek van Erich Maria Remarque, die hier zijn ervaringen van de Eerste Wereldoorlog in verwerkte.
Dylan noemt dit boek in zijn Nobel Lecture. Deze toespraak is een vereiste om het bedrag van ongeveer een miljoen euro te ontvangen. In die speech noemt Dylan drie boeken die hem hebben geïnspireerd. Moby Dick, van Herman Melville, Homerus' Odyssey en de Engelse vertaling van Remarque's boek: All Quiet on the Western Front.
Het maakt de Zweedse Academie, die deze Nobelprijzen bekend maakt, niet zoveel uit op welke manier je deze redevoering inlevert. Bij voorkeur draagt de laureaat het voor tijdens de uitreikingsceremonie. Maar je mag de tekst ook gewoon inleveren bij de Zweden. Of inspreken, en het audiobestand vervolgens per WeTransfer mailen.
Dylan koos voor het laatste. Hoewel de tekst natuurlijk van tevoren was uitgeschreven. Die voorbereide tekst kwam in handen van uitgever Simon & Schuster, die het als The Nobel Lecture op de markt bracht.
Toch leuk.
Vooral om dan te bladeren naar de alinea's over All Quiet on the Western Front.



zaterdag 18 februari 2023

Emmett Till

Simone Weimans presenteerde vrijdagavond het radioprogramma Met Het Oog Op Morgen. Het ging onder meer over Till, een film over Emmett Till.
Deze jongen was zwart. En 15 jaar. Dat zijn geen gekke feiten. Maar wel in de jaren vijftig. Emmett zou gefloten hebben naar een blanke getrouwde vrouw. En dat kon niet.
Als wraak werd de jongen zo toegetakeld, dat hij overleed. Foto's van die toetakeling zijn op internet wel terug te vinden - moeder Till wilde hem in alle wreedheid tonen: zo gaan we dus met elkaar om.
Disclaimer: kijk die foto's niet voor het slapen gaan. Het zou je de nachtrust kunnen kosten.
Wat uiteraard wel kan, is naar Dylan luisteren. Naar The Death of Emmett Till, terug te vinden op The Bootleg Series, Vol 9: The Witmark Demos: 1962-1964.
Dat doe ik dan maar, vandaag.



donderdag 16 februari 2023

En dóór

Sommige artiesten hebben aan alleen hun voornaam of achternaam genoeg. Wie de naam Elvis laat vallen, heeft het over Elvis Presley. Wie het heeft over Dylan, praat over Bob Dylan. Voor Jakob Dylan schijnt zijn achternaam niet een rol te hebben gespeeld. Ik heb wel eens gehoord dat Jakob het muzikale succes van onder meer The Wallflowers vooral op eigen kracht heeft geboekt; sommige fans zouden misschien niet eens weten wie Bob is.
Ik denk er aan, nu de solo-albums van 'de kleine Dylan' op de achtergrond draaien. De albums Seeing Things en Women and Country worden afgespeeld via een nieuwe geluidsinstallatie. Dank, Huug! Een klein cadeautje. Je wordt immers maar één keer 37.
Ondertussen denk ik aan de aanstaande kroning van de Britse vorst Charles. Die kroning, vooral een ceremoniële gebeurtenis, vindt 6 mei aanstaande plaats. Zijn tweede echtgenote koningin-gemalin Camilla zal bij de plechtigheid de kroon van koningin Mary dragen. Die koningin Mary, Queen Mary, zij is is mijn vriendin.
Nee nee, niet mijn vriendin. Maar die van de mannelijke hoofdpersoon uit Just Like A Woman. She takes just like a woman, yes, she does / She makes love just like a woman, yes, she does / And she aches just like a woman / But she breaks just like a little girl.
Ik neem het ter kennisgeving aan. Om dan door te stomen naar het nummer Tempest van het gelijknamige album uit 2012. Dit nummer gaat over de ondergang van de Titanic, het schip dat niet zou kunnen vergaan. Maar ja, tijdens die eerste transatlantische tocht, in de nacht van 14 op 15 april 1912, verging het schip alsnog.
Van het wrak van het onzinkbare schip zijn nu beelden beschikbaar gekomen. De NOS citeert in haar verhaal onder andere duiker Robbert Ballard: "Ik denk dat iedereen zich afvraagt: wat had ik gedaan? Zou ik alles hebben gedaan om mijn leven te redden? Of zou ik net als de ontwerper van de Titanic, Thomas Andrews, mijn reddingsvest aan een vrouwelijke passagier hebben gegeven en in de salon zijn blijven zitten terwijl het schip zonk? Alle aspecten van de menselijke aard speelden hier een rol."
Dat doet me denken aan die ene alinea uit Dylan's verslag van het zinken van de Titanic.

Jim Dandy smiled
He'd never learned to swim
Saw the little crippled child
And he gave his seat to him

Dan breekt mijn hart, elke keer weer...
Misschien goed om na drie keer dit nummer te luisteren over te stappen op Nashville Skyline. Al is het maar vanwege het nieuwe boek van Jochen Markhorst, dat dit album behandelt.



dinsdag 14 februari 2023

Valentines can’t buy her

Valentijnsdag vandaag! Hoera. De rozen worden weer her en der uitgedeeld. De anonieme liefdesbetuigingen weer aan de geliefden bezorgd. De liefde wordt weer gevierd.
Ik schuifel vandaag rond binnen Love Minus Zero/No Limit. Valentines can’t buy her. Daar kan ik wel wat mee. Met dat hele lied wel, trouwens. Vooral die zin: She knows too much to argue or to judge.

**

Het zou een mooie Valentijnsdag kunnen zijn geweest. Ware het niet dat Valentijn me niet zo goed gezind is wat taxi-examens betreft. My love she speaks softly / She knows there’s no success like failure / And that failure’s no success at all.

**
Mooi liedje, Love Minus Zero/No limit. Ik had het een tijdje terug gebruikt voor een artikel in de Kerkbode. Over hoe we met elkaar omgaan. Je kunt het lezen, het is gedrukt en verspreid. En het heeft de redactie van Een In Waarheid gevonden.
Het doet een schrijver altijd goed als hij ergens wordt geciteerd. Wel jammer dat het artikel wordt geframed in een bepaald kader van de 'bezwaarden'. Je staart je blind op de verpakking, terwijl de inhoud je ontgaat.
Geeft niet. Zij weet teveel om te ruzieën of te oordelen. Ik leer veel van haar.

**

Zo af en toe krijg ik geadresseerde reclame in de bus. Dat is een slinkse manier om de Nee/Ja-sticker te ontwijken. De folders hoef ik niet. Die lees ik namelijk nooit. Als ik iets wil hebben, zoek ik het wel op. En ik heb mijn vaste adressen voor de boodschappen. De huis-aan-huis ontvang ik wel graag.
Tomorrow's World ontwijkt dus deze sticker. Ik gooi deze bladen ongelezen weg. Sorry. Niet geinteresseerd in het denken van Hal Lindsey.


In een van de laatste nummers gaat het over het naar de hel gaan. Ik denk aan dat lied van Dylan,
Ain’t Gonna Go to Hell for Anybody. Onder meer terug te vinden op schijf 5 van Trouble No More, deel 13 uit de Bootleg Series. Deze box behandelt de gospelperiode, de Jesus Years van Dylan. De vijfde cd is "Best of: - live in Toronto 1980. Tijdens het optreden van 18 april speelde Dylan dit nummer. Ik draai het vandaag ongetwijfeld nog even.

**

Waar is de officiële tekst van dat ene nummer te vinden? Ik kom 'Gonna go to hell' nergens tegen. Ook niet op Dylan's eigen website.

**
Veelschrijver Jochen Markhorst heeft weer een nieuw boek over Bob Dylan geschreven. Deze keer over
Jochen publiceert zijn boeken doorgaans in het Engels, Duits en Nederlands. Ik ben de Nederlandse versie nog niet tegengekomen. Maar ik ben binnenkort jarig. Mooi verjaardagscadeau.

**

Valentijnsdag, dus. Bankers’ nieces seek perfection. Dat dus. Nu nog wachten op die raaf, met de gebroken vleugel bij mijn raam.

maandag 13 februari 2023

Valentijnsdag

Morgen is het Valentijnsdag. Ik doe niet mee aan dit feest. Beetje te commercieel. En te groots. Daar komt bij dat als mijn liefde voor mevrouw Frits van deze ene dag in het jaar afhankelijk is, dan gaat er ook wel iets mis.
Valentijnsdag is wel een mooie gelegenheid om Love Minus Zero/No Limit te draaien. Ik verheug me op dit lied. Ik denk dat ik morgen maar begin met de uitvoering van Dylan en zijn band in Ahoy, dat concert van mei 2002. Met Larry Campbell op steel guitar.
Om daarna over te stappen op de live-versie van zo'n anderhalf jaar later, in de Heineken Music Hall. (Bob op dat malle keyboard met piano-geluid, Larry Campbell met de pedal steel, Freddy Koella op akoestische gitaar en Tony Garnier achter zijn elektrsiche basgitaar. Mooi.
She knows too much to argue or to judge.
Het kan wat muziek betreft niet gauw genoeg 14 februari zijn.

zaterdag 11 februari 2023

Kronieken #97 | Fragmenten

Leo Blokhuis heeft een eigen podcast. In een recente uitgave bespreekt hij op aanstekelijke wijze Fragments, aflevering 17 uit de Bootleg Series. Het luisteren waard.
Ondertussen is in onze hoofdstad veel te doen rondom antisemitisme. De politie doet onderzoek naar een projectie van een tekst op het Anne Frank Huis deze week. Op een rechts-extremistisch Telegramkanaal zijn beelden getoond van een op het Anne Frank Huis geprojecteerde tekst die suggereert dat ze haar dagboek niet zelf zou hebben geschreven.
De Anne Frank Stichting heeft aangifte gedaan van de projectie. De politie bevestigt aan de NOS na berichtgeving van Het Parool dat er onderzoek wordt gedaan.
Ik denk onwillekeurig aan I contain multitudes, met die ene zin:

I’m just like Anne Frank - like Indiana Jones
And them British bad boys the Rolling Stones

Dat voor vandaag.

vrijdag 10 februari 2023

Elektriciteitsnet

I’m going down the river
Down to New Orleans
They tell me everything is gonna be all right
But I don’t know what “all right” even means
I was riding in a buggy with Miss Mary-Jane
Miss Mary-Jane got a house in Baltimore
I been all around the world, boys
Now I’m trying to get to heaven before they close the door

© Bob Dylan, 1997

donderdag 9 februari 2023

Japanse tournee 2023

In april gaat Bob Dylan dan alsnog naar Japan, voor elf optredens. Hij geeft drie optredens in de Festival Hall in Osaka, vijf shows in de Tokyo Garden Theater te Tokyo en drie concerten in Aichi Arts Center in Nagoya.
De vorige keer dat Dylan naar het land van de rijzende zon zou gaan, was kort daarvoor Corona uitgebroken. Dat akelige virus gooide toen roet in het eten.
Dylan's agenda ziet er als volgt uit:

6 april Osaka
7 april Osaka
8 april Osaka
11 april Tokyo
12 april Tokyo
14 april Tokyo
15 april Tokyo
16 april Tokyo
18 april Nagoya
19 april Nagoya
20 april Nagoya

woensdag 8 februari 2023

Leven met God

Sinds een paar weken volg ik met mevrouw Frits de online Bijbelcursus Leven met God. Deze cursus wordt gehouden door Jos Douma, dominee in Zwolle. Als basismateriaal gebruikt dominee Douma het boek Naakte Spiritualiteit van de Amerikaanse theoloog Brian McLaren.
Bibliofiel als ik ben, had ik bij de start al even gekeken bij de literatuurlijst van McLaren's boek. Daar zag ik ook Chronicles, Vol. 1 van Bob Dylan staan. En warempel, dit boek wordt geciteerd in Naakte Spiritualiteit.
Weliswaar in voetnoot 80, behorend bij hoofdstuk 12, over 'Help: spirituele jiujitsu'. McLaren heeft het in dit hoofdstuk over hulp vragen (aan God). "Een onvolwassen verzoek vraagt God om ons een gemakkelijker leven te geven, met minder horten en stoten om mee te dealen. Een volwassen verzoek vraagt God om ons te helpen om sterkere, vriendelijkere mensen te worden - en minder irritant voor onze naasten."
Bij deze alinea hoort dus die verwijzing naar Chronicles. Bij voetnoot 80 noteert de auteur: "In zijn autobiografie vertelt Bob Dylan dat hem gevraagd werd: "Jij bent een biddende man, hé? Waar bid je voor? Bid je voor de wereld?" Ik heb er nooit aan gedacht om voor de wreld te bidden. Ik zei: "Ik bid dat ik een vriendelijker persoon kan zijn."
Waarvan akte.

maandag 6 februari 2023

The Water Is Wide

Elke cd heeft wel een of twee nummers die 'er uit springen'. Een nummer dat je vanaf het begin grijs draait. Dat heb ik ook bij Fragments, deel 17 uit de Bootleg Series van Bob Dylan. Op zowel de box als de 2cd-samenvatting staat het liedje The Water Is Wide.
Het is een lied dat Dylan al eens eerder speelde, in 1975. Toen was hij met The Rolling Thunder Revue op pad. Tijdens de tweede show van 21 november 1975 bracht hij het ter ore in de Boston Music Hall. Hij zong het toen met Joan Baez naast zich.
De versie van Fragments is anders. Natuurlijk, een studio-versie is anders dan een live-uitvoering. Maar toch. De studie-variant past uitstekend in het beeld van de oude man met een hartklepinfectie.
Overigens meldt Marnix, door de ogen van een jongen, terecht dat het album al eerder werd opgenomen dan Dylan geveld werd door deze kwaal. De zanger scheerde langs de dood; dochter Maria Himmelman had een verjaardagsfeestje georganiseerd voor de 56ste verjaardag van de troubadour. Tijdens het eten voelde Dylan zich niet goed: pijn in zijn borst. “De pijn verlamde me en mijn hersenen sloegen op tilt. Ik was zo ziek dat ik niets meer wist,” zei hij later. De dokter van het universitair medisch centrum in Los Angeles raadde de zanger aan om naar het ziekenhuis te gaan.
Aldaar werd de diagnose geconstateerd: histoplasmosis, een infectie van het vlies om het hart. De schimmelinfectie is ernstig, want Dylan liep er al een tijdje mee rond.
Sjah. Het is verstandig om de feiten goed op orde te hebben. Desalniettemin is het ook wel weer Dylanesque om zo'n ziekte al voor te bereiden voordat zoiets zich aandient. Was zoiets ook niet aan de hand bij "Love And Theft", het album dat verscheen toen de moslimextremisten zich te pletter vlogen in New York? Alsof Dylan soms voorkennis heeft.
Enfin.
The Water Is Wide. And I can't cross over. Zo is het.

zaterdag 4 februari 2023

Sterfelijkheid

Een afscheidsalbum, dachten de media toen Bob Dylan in september 1997 het album Time Out of Mind uitbracht. Hij was maar net aan de dood ontsnapt en tekst en muziek waren donker van timbre. Een kwarteeuw later reconstrueert een cd-box het proces, dat meer overleven en hoop ademt.
Zo begint Herman Veenhof zijn bespreking van Fragments. Veenhof is de Dylanoloog van het Nederlands Dagblad, Fragments is deel 17 uit de Bootleg Series. Deze box gaat over het opnameproces rondom Time Out Of Mind.
In zijn bespreking gaat Veenhof vooral in op de sterfelijkheid. Een terugkerend thema in het oeuvre van de artiest. Soms denk ik wel eens: dit thema is de reden waarom ik zo van het werk van Dylan houd. Het ondermaanse bestaan, dit tranendal.
Maar ja, als ik dan de muziek van Dylan aanzet, geniet ik weer enorm van de schoonheid van kunst en literatuur.

woensdag 1 februari 2023

1996 - '97

Vandaag is stilgestaan bij de 70e anniversary van de Watersnoodramp. Deze ramp was de start voor de indrukwekkende Deltawerken, waar ons land om wordt geroemd. Naar aanleiding van de orkaan Katrina werd Nederland om hulp gevraagd voor een nieuwe soort Deltawerken rondom New Orleans.
Dylan was toen zo'n 12 jaar, toen de Watersnoodramp zich voltrok. Zouden in de media van Minnesota gesproken zijn over deze ramp? Of ging het de bewoners in het midwesten volledig aan zich voorbij
Ondertussen draait Fragmets. Een mooie box. Ik geniet er nog steeds volop van. Het is leuk om de afzonderlijke delen in de volgorde van de tijdsperiodes te leggen. Als je Dylan wilt volgen in zijn ontwikkeling, is de chronologie als volgt:

Vol. 7: No Direction Home: The Soundtrack (1959–1966)
Vol. 1 – 3 (rare & unreleased 1961 – 1991)
Vol. 9: The Witmark Demos (1962-1964)
Vol. 6: Live 1964: Concert at Philharmonic Hall
Vol. 12: The Cutting Edge (1965-1966)
Vol. 4: Live 1966: The “Royal Albert Hall” Concert
Vol. 11: The Basement Tapes (met The Band)
Vol. 15: Travelin' Thru (1967-1969)
Vol. 10: Another Self Portrait (1969-1971)
Vol. 14: More Blood, More Tracks
Vol. 5: Live 1975: The Rolling Thunder Revue
Vol. 13: Trouble No More Trouble No More (1979–1981)
Vol. 16: Springtime in New York (1980–1985)
Vol. 8: Tell Tale Signs, Rare and Unreleased (1989-2006)
Vol. 17: Fragments (1996-1997)

Sommige boxen overlappen elkaar in tijd en opnames. Geeft niet. De verschillende boxen hebben zo hun eigen nuances en verschillen. Mooi.