Gisteren was het Wereldboekendag. Dus sloot ik me op in huis, om mij te omringen met stapeltjes boeken. Uiteraard heb ik aan het einde van de dag alles weer netjes teruggezet.
De dag is een uitvinding van UNESCO. Leuk, want UNESCO is ook verantwoordelijk voor de Cities of Literature. Leeuwarden is de tweede literatuurstad van Nederland, net als Utrecht. Ik las de titel van de dag als een dag van wereldboeken. Maar dat was verkeerd. Wereldboekendag is de Internationale dag van het boek en de auteursrechten.
Maar het is wel een interessante verdenking, de denkvariant van een verspreking. Wat zijn wereldboeken? Bob Dylan noemt er drie in zijn Nobel Lecture: Moby Dick, All Quiet on the Western Front en The Odyssey.
Maar zijn dat inderdaad boeken van wereldformaat? Geen idee, het is wel een goede reden om die boeken uit de kast te pakken en weer te lezen.
Boeken, literatuur. Ik denk aan Dignity:
Sick man lookin’ for the doctor’s cure
Lookin’ at his hands for the lines that were
And into every masterpiece of literature
For dignity
Maar dat was een gedachte toen ik aan het lezen was. Pas later legde ik die link. Want lezen en afdwalen zijn twee dingen die slecht samen gaan. Afdwalen in het boek lukt wel, mijmerend naar buiten kijken tijdens het lezen beheers ik slecht.
