Monnikenwerk

Broeder Thomas Quartier houdt maandag een inleiding over 'geloven in deze tijd.' Het kan zomaar dat hij in zijn lezing Bob Dylan aanhaalt. Want, zo meldt Stad Doetinchem: 'de monnik, die een groot fan en kenner van Bob Dylan is en zelf mondharmonica speelt, …'

Het is de enige referentie naar de zanger. Maar wel een belangrijke verwijzing.

Waardigheid

Drinkin’ man listens to the voice he hear

In a crowded room full of covered-up mirrors

Lookin’ into the lost forgotten years

For dignity

Met Prince Phillip at the home of the blues

Said he’d give me information if his name wasn’t used

He wanted money up front, said he was abused

By dignity

© Bob Dylan, 1991

Muziektheatervoorstelling King Bi

Bij Theaters Tilburg speelt Tafel van Vijf de muziektheatervoorstelling King Bi. Het stuk gaat over de biseksuele geaardheid van koning Willem II. Voor de tekst lieten de makers zich inspireren door de biografie over Willem II van Jeroen van Zanten. Ook het gearrangeerde huwelijk van Willem II met Anna Paulowna, dochter van de Russische tsaar Paul I komt voorbij.

In de voorstelling zijn nummers van de Amerikaanse singer-songwriter Bob Dylan verwerkt. Die worden live vertolkt. Schreuders: ,,Veel van zijn teksten gaan over onbereikbare liefdes, daar kan hij als geen ander over zingen.”

Dat is nog eens een nieuwe context maken voor “oude teksten”! Ik weet niet wat Dylan hier van zou vinden. Wel weet ik dat zijn dochter Desiree Dennis-Dylan, geboren uit het ‘geheime huwelijk’ met Carolyn Dennis, een aantal jaar geleden is getrouwd met een vrouw.

Enfin.
Ik moet denken aan de verfilming van Romeo and Juliet, dat ik tijdens mijn studie Journalistiek heb gezien. De situatie is de wereld van nu, de dialogen zijn één-op-één genomen uit het stuk van William Shakespeare. Zo rijden de hoofdpersonen in luxe auto’s, terwijl ze hier over spreken als een koets, getrokken door paarden.

Zoiets kan je tot verrassende inzichten brengen.

Zie ook FritsTromp.nl.

Lynchpartij

Het bloedbad van Tulsa in de staat Oklahoma. De burgemeester van Tulsa heeft het moordonderzoek na een eeuw heropend. De Tulsa Race Massacre vond plaats in de nacht van 31 mei op 1 juni 1921. Een zwarte jongeman stapte op 30 mei in een lift bij een jong blank meisje. Door een gil van het meisje gingen er geruchten dat de jongeman haar had verkracht. De volgende dag werd erover geschreven in de plaatselijke krant. Een bende van witte mannen besloot daarop dat de jongen moest worden gelyncht, vertelt auteur en historicus Hannibal Johnson.

Prompt denk ik aan Bob Dylan en aan Desolation Row. Ernst Jansz schrijft in zijn verantwoording over zijn vertaling van dit lied, De Verlorenstraat, onder meer het volgende. “Dylan is geboren in Duluth, evenals zijn vader, Abraham Zimmerman. Deze was 8 jaar toen op 14 juni 1920 het James Robinson Circus in Duluth arriveerde. Twee plaatselijke teenagers beweerden de volgende morgen aangerand te zijn door zes zwarte circusmensen, die door de politie werden gearresteerd. Er is, zelfs niet door de dokter die de teenagers onderzocht, ooit enig bewijs geleverd voor de aanranding. Toch overviel een menigte van meer dan 5000 mensen de gevangenis. Drie mannen werden meegenomen en gelynched. Er verscheen een ansichtkaart waarop een trotse menigte te zien is met de drie gehangenen.”

Maar er is nog een reden waarom ik denk aan Dylan bij het lezen van de heropening van de zaak in Tulsa. Het is ook de stad waar een groot gedeelte van Dylans archief is opgeslagen. Een verzameling van 6000 aantekeningen, handgeschreven songteksten, gedichten, foto's, geluidsopnames en filmpjes van de zanger is in 2016 opgekocht door archivaris Michael Chaiken. Dit archief ligt in de universiteit van Tulsa, maar dan de stad in de staat Oklahoma.

What's in a name?

Het zijn zomaar wat associaties bij een nieuwsbericht.

Martin Scorsese

Oscarwinnaar Martin Scorsese gaat opnieuw een film maken over Bob Dylan. De documentaire gaat over de Rolling Thunder Revue-tour die de Amerikaanse zanger in 1975 en 1976 heeft gedaan. De titel is Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese en wordt nog dit jaar wordt uitgezonden via Netflix.

Veertien jaar geleden maakte Scorsese ook al een Dylan-docu. No Direction Home: Bob Dylan was de titel van dit epos. En Scorsese is ook verantwoordelijk voor de filmregistratie The Last Waltz, waarmee The Band in 1976 afscheid nam.

Netflix zegt dat Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story “de onrustige sfeer laat zien die in 1975 in de VS heerste en de vreugdevolle muziek die Bob Dylan in de herfst van dat jaar speelde”. De streamingdienst omschrijft Rolling Thunder Revue: A Bob Dylan Story by Martin Scorsese als “een documentaire, concertfilm en koortsdroom”.

Nashville

De Amerikaanse stad Nashville, Tennessee, heeft in Nederland een wat nare bijsmaak gekregen. De zogenaamde Nashville-verklaring houdt de gemoederen sterk bezig. Je zou je bijna afvragen of uit Nashville nog iets goeds zou kunnen komen. En warempel, dat is mogelijk. Heel goed mogelijk, zelfs.

Want daar komt natuurlijk de elpee Nashville Skyline vandaan. Dylans werkstuk uit 1969, met die geweldige uitvoering van Girl From The North Country in duet met Johnny Cash. Om maar eens iets te noemen. Nashville Skyline is één van die Dylan-elpees, waar op de hoes niet de naam van het album en de uitvoerende artiest staat vermeld.

Een andere hoes zonder deze administratie is New Morning, bijvoorbeeld. En het onvolprezen dubbelalbum Blonde On Blonde – de eerste studio-dubbelaar uit de popgeschiedenis én in 1966 opgenomen in Nashville, Tennessee.

Kan er uit Nashville iets goeds komen? Reken maar.

Christian Bale

De Welshman Christian Bale heeft dit weekend een Golden Globe gekregen voor zijn rol als de Amerikaanse voormalig vicepresident Dick Cheney in Vice. Dat heeft verder niets met Bob Dylan te maken. De hele uitreiking, niets was wat naar Dylan verwees.

Of toch wel?

Christian Charles Philip Bale komt uit Wales. Net als Dylan Thomas, de dichter wiens voornaam mede de inspiratie vormde voor Robert Zimmerman om zijn naam in zijn paspoort aan te passen.

Bale speelde in 2008 in de biopic I’m Not There over Bob Dylan de rol van Jack Rollins, de verafgode singer-songwriter, wiens fans hem laten vallen als hij ook elektrische muziek gaat maken en die zichzelf vervolgens hervindt na zich totaal in het christelijke geloof te wentelen.

Bale kreeg het befaamde Golden Globe-beeldje. In tegenstelling tot iemand als Lenny Bruce. Dylan bezingt Bruce in het gelijknamige nummer op Shot Of Love uit 1982. He's the brother that you never had.

Bale kreeg deze award vanwege zijn rol voor Dick Cheney, vicepresident onder de jonge George Bush. Vicepresident van Dylan. Bale bedankte Satan voor de inspiratie voor deze rol. Was het een ironische opmerking van iemand, die inspiratie zoekt bij de heerser van het kwaad, om een bepaalde rol te spelen? Omdat de rol die Bale moest spelen, ook een variant van dat kwaad is? Je weet dat Satan soms komt als een engel van het licht.

Verder heeft Dylan niets te maken met de Golden Globes van afgelopen weekend.