Hans Gartner

As I walked out in the mystic garden

On a hot summer day, hot summer lawn

Excuse me, ma’am, I beg your pardon

There’s no one here, the gardener is gone

© Bob Dylan, 2006

Vele kamers

You know, news of you has come down the line

Even before ya came in the door

They say in your father’s house, there’s many mansions

Each one of them got a fireproof floor

Snap out of it, baby, people are jealous of you

They smile to your face, but behind your back they hiss

What’s a sweetheart like you doin’ in a dump like this?

© Bob Dylan,1983

De dochters van Bob Dylan

Anja, Sara, Angela, Cynthia, Jessica, Eva.

Dat zijn de dochters van Bob Dylan. Als we de schrijver Angelo Di Berardino moeten geloven. Hij schreef namelijk een boek met de titel De Dochters Van Bob Dylan. Die dochters zijn natuurlijk in overdrachtelijke zin Dylan's kinderen, want net als 'de folkzanger' protesteren deze zes meisjes tegen van alles.

Daarmee is de titel van het boek verklaard. Dylan komt nog tww keer aan bod. Via een citaat uit zijn songs. Masters of War en Pay In Blood.

Ik heb het boek gelezen. Een boek over en tegen klimaatverandering. Over een onmogelijke liefde. Het boek heeft dus niets met Dylan te maken, behalve de titel en een enkel citaat.

Goede kastvulling.

I threw it all away

Het singeltje I Thew It All Away kwam eigenlijk bij toeval in mijn handen terecht. Door dit singeltje ben ik weer even terug in 2002, bij het concert dat Dylan in mei van dat jaar gaf in Ahoy, Rotterdam.

Dat was in zijn zogenoemde bluegrass-periode, waarin de zanger werd bijgestaan door onder meer multi-instrumentalist Larry Campbell en de invallende sessiedrummer Jim Keltner. Het waren de jaren dat Dylan elk optreden begon met een gospel uit de traditional-hoek. Die avond was het Wait For The Light To Shine.

Na deze meerstemmige opener was het de beurt aan de eerste eigen compositie van de latere Nobelprijs-winnaar voor de Literatuur: I Threw It All Away. Een puike uitvoering, zelfs na het vele terugluisteren van de bootleg van de show.

Herinner ik me het nummer nog? Of heb ik de concert-opname zo vaak gehoord dat die live-registratie een eigen herinnering is gaan vormen? Beide opties zijn uiteraard mogelijk. En beide alternatieven doen me goed.

Goed genoeg om het singeltje weer te draaien.

Grijs te draaien.

Transfiguratie

Hoe zat het ook alweer? Ter gelegenheid van het verschijnen van Tempest in 2012, gaf Bob Dylan een interview aan het muziektijdschrift Rolling Stone. De zanger overvalt interviewer Mikail Gilmore door te beginnen over Hell’s Angel: The Life and Times of Sonny Barger and the Hell’s Angels Motorcycle Club, de biografie van Barger.

Met als onderwerp de transfiguratie. Alleen al het duo dat het verantwoordelijk is voor deze levensbeschrijving zou een belletje moeten doen rinkelen: Kent en Keith Zimmerman. Sonny Barger herinnert zich de dood van Bobby Zimmerman, dat 3 september 1961 gebeurde nabij Bass Lake, Californië. Een kleine vijf jaar later valt Bob Dylan, die tot 1962 officieel Robert 'Bobby' Zimmerman heette, van zijn Triumph 500.

Transfiguratie. Persoonsverwisseling. De een wordt de ander. Het past bij de mythevorming van de zanger. Maar het past ook in het filosofische geheel rondom de artiest en Nobelprijswinnaar.

Kronieken #54: John Hardy

De Nederlandse band CCC Inc. is misschien wel de enige folk- en americana-formatie van de Lage Landen. In ieder geval de bekendste, hoewel het niet een commercieel succes is. Maar waarom moet alles om euro's draaien?

Eind jaren zestig was Lennaert Nijgh nog manager en nog geen tekstdichter en hofleverancier van Boudewijn de Groot. Als manager had hij onder meer CCC in zijn portefeuille, die hij onder meer boekte voor zijn voormalige school, het Coornhert Lyceum.

In die jaren maakte de groep 'langharigen zonder status' opnames, die onder meer zijn bijeengebracht voor de box 1967-2017, waarin vrijwel al het materiaal van CCC is terug te vinden. Waaronder dus De VPRO en Nijgh Tapes.

Op die cd is onder meer nummers van Leadbelly opgenomen. Eén van die nummers is John Hardy. Alleen al het noemen van de naam Leadbelly verantwoordt het luisteren van CCC door Dylan-fans. Maar ook het noemen van het liedje John Hardy is zo'n Dylaneske link.

Vlak voor deze opnames verscheen de elpee John Wesley Harding van Dylan. De titelsong van deze plaat gaat over een Robin Hood-achtig figuur. Maar kijk eens naar de tekst van John Hardy. Het zou zomaar ter inspiratie kunnen gelden voor de Dylan-song.

Pay in blood

U hébt zijn macht leren kennen: hij liet u honger lijden en gaf u toen manna te eten, voedsel dat u nooit eerder had gezien en uw voorouders evenmin. Zo maakte hij u duidelijk dat een mens niet leeft van brood alleen, maar van alles wat de mond van de HEER voortbrengt. -- Deuteronomium 8:3 (Nieuwe Bijbelvertaling)

Dagelijks Woord