Momenteel “hangt” Bob
Dylan in museum De Fundatie in Zwolle. De serie Face Value werd in 2012 geschilderd. Deze twaalf
schilderijen selecteerde Dylan voor een presentatie in 2013 in The
National Portrait Gallery in Londen. Daarna reisden de werken naar
Denemarken, de Verenigde Staten, Duitsland en nu doen ze Nederland
aan. De portrettenserie in Zwolle is in bruikleen van The Bob and
Jenny Ramsey Collection.
De schilder Dylan kennen
we al een halve eeuw. Na zijn fameuze motorongeluk in juli '66 trok hij zich terug uit het
openbare leven. In de tussentijd nam zijn voormalige begeleidingsband
nummers op voor hun debuut Music From Big Pink. De hoes van deze
elpee werd geschilderd door Bob Dylan. Een soort groepsportret. De
stijl die Dylan bij 'Big Pink' laat zien, is hetzelfde als wat bij
andere portretten zichtbaar is.
In 1970 verscheen het
dubbelalbum Self Portrait. En inderdaad, deze
hoes wordt opgeluisterd met een geschilderd zelfportret van de
zanger. Uit dezelfde schildersessie is de hoes van The Bootleg Series
vol. 10: Another Self Portrait, dat in 2013
verscheen. Maar er zijn meer werken van Dylan als hoezen verschenen.
Neem bijvoorbeeld Planet
Waves uit 1973, het enige studioalbum met The Band (los van de
versies van The Basement Tapes). Ook hier is weer een tekening van
Dylan te zien. Het schilderen is een manier voor de zanger om zijn
creativiteit weer op gang te helpen.
In 1974 gaat Dylan op
schilderlessen bij een gepensioneerde schilder: Norman Raeben. De
Nederlandse journalist en Dylan-biograaf Sjoerd de Jong schrijft in
1991: “Raeben leert zijn pupillen technieken om hun 'hoofd, geest
en ogen' te combineren, aldus Dylan, om zo 'de tijd stil te zetten,'
het oogmerk van alle ware kunst.”
Toch duurde het tot 2008
dat er een expositie van Dylans schilderwerken kwam. In het
Oost-Duitse Chemnitz, ooit onderdeel van de DDR, was in 2007 de
tentoonstelling Drawn blank series. Ook de huidige Face Value-serie
heeft in Chemnitz gehangen.
Face Value werden in 2012
geschilderd, het jaar dat Tempest uitkwam. Wat hebben de
karakterstudies van Face Value en de teksten van Tempest met elkaar
te maken? Dylan wilde van Tempest een religieus album maken, maar dat
lukte hem niet. Misschien hebben de karakterstudies hem wel geholpen
om een geheel andere weg in de slaan en met de uiteindelijke versie
van Tempest te komen.
Misschien zijn het
pogingen, zowel Tempest, Face Value en zelfs misschien Triplicate...
– pogingen om “in praktijk te brengen wat Norman Raeben hem in
1974 leerde, om met kunst de tijd stil te zetten.”
Dit bericht verscheen ook
op FritsTromp.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten