De waarheid

“Bono zong de psalmen al wel als jongetje, in een gemeente van de Church of Ireland, de anglicaanse kerk van Ierland. 'Ik vond het maar niks, de teksten niet, de melodieën niet. Met één uitzondering: De Heer is mijn herder.' Later kwam Bono toch wel onder de indruk van de 'brutale eerlijkheid' en de verschillende gevoelens die erin worden geuit: 'Van enorme vreugde tot grote zorgen en verwarring. Waarom vinden we dat zo weinig terug in andere kerkmuziek?'

De Ierse zanger ziet veel onoprechtheid in de christelijke kunst.

'Er zijn veel kwetsbare mensen, ook kwetsbaar naar God. Ik hoop dat dit gesprek ertoe leidt dat mensen met prachtige stemmen die gospelsongs maken, nu eens schrijven over hun slechte huwelijk, of over hoe woedend ze zijn op hun regering. Dat is wat God van ons wil: de waarheid.'”

Aldus opgetekend door het Nederlands Dagblad, deze maandag. De redacteur van dienst, Roel Sikkema, noteert de woorden van de U2-zanger uit een gesprek tussen de Ier en theoloog Eugene Peterson. Het is een citaat uit een groter gesprek; een citaat naar mijn hart en waar mijn geloofsleven mede op is gestoeld.

Geen kwaad woord over gospelzangers als Matthijn Buwalda, Kees Kraaijenoord of Michael W. Smith. Zij spreken een geheel eigen publiek aan. Het is echter wel een publiek waar ik niet in kan aarden. Misschien wel omdat de huidige gospelzangers, van nationale en internationale pluimage, niet aan de waarheid voldoen, zoals Bono hierboven suggereert.

Het verhaal van Bono doet me ergens denken aan een citaat over Broeder Tonnie Dieleman, uit oktober 2013. “Hij luistert nog veel naar religieuze muziek. Weliswaar geen gangbare gospel, maar christelijke muziek met rafelranden. Van 16 Horsepower of Johnny Cash bijvoorbeeld.”
Of dat van Bob Dylan, tegenover Newsweek-redacteur David Gates (oktober 1997): “Here's the thing with me and the religious thing. This is the flat-out truth: I find the religiosity and philosophy in the music. I don't find it anywhere else. Songs like 'Let Me Rest on a Peaceful Mountain' or 'I Saw the Light'—that's my religion. I don't adhere to rabbis, preachers, evangelists, all of that. I've learned more from the songs than I've learned from any of this kind of entity. The songs are my lexicon. I believe the songs.”

Kijk, met dit soort citaten kan ik weer vooruit. Dít is mijn muzikale idioom, dat van Bono, Dieleman en Dylan.