woensdag 6 januari 2016

I Want You

Vandaag was het de tweede achtereenvolgende dag dat mijn stad en omgeving werd gegijzeld door het ijzige weer. De straten werden getoverd in heuse schaatsbanen. Waar doorgaans auto's het straatbeeld domineren, zijn het deze dagen de ijzers die uit het vet zijn gehaald en die als meest gemakkelijke vervoersmiddel gelden. En vandaag heb ik veel gedacht aan I Want You. Maar niet de studio-versie van Blonde On Blonde, overigens.
Van dit nummer bestaat een Nederlandse vertaling. Rob Chrispijn zette het nummer over naar onze taal. Neerlands bekendste (klein)kunstenaar en alleskunner Herman van Veen zette 'Ik Wil Jou' op de zwarte schijf. Ik Wil Jou staat op het album Herman van Veen II en verscheen in 1969. De vertaling volgde zo'n drie jaar nadat Dylan het nummer zelf op Blonde On Blonde zette.
Een decennium later verscheen van Dylan zelf een live-versie op Bob Dylan At Budokan (1978). De snelheid van de studio-versie, die ook Van Veen overnam, is in het Japanse concert verdwenen. Sowieso is 'Budokan' een live-plaat waarop schitterende arrangementen te horen zijn, met dank aan bassist Rob Stoner. En toch, hoe mooi deze uitvoering ook is, er is een nog mooiere versie te horen.
Die eer is voor de New Yorkse zangers Sophie B. Hawkins, die dit nummer speelde tijdens The 30th Anniversary Concert Celebration van Dylan. Dat Hammond-orgeltje, dat arrangement! Wat een heerlijke uitvoering is dit, zeg! Onwillekeurig vraag je je af, waarom Hawkins met haar I Want You niet op de officiële uitgaven staat van The 30th Anniversary Concert Celebration. Niet op de cd- en video-uitgave uit 1992, evenmin bij de re-release van maart 2014. Zij was een van de hoogtepunten op dit Bobfest, maar helaas heeft dit hoogtepunt niet de selectie overleefd in de producties voor de live-registraties.
Waarvan akte.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten