Oud-premier Dries van Agt is afgelopen maandag overleden, kort na zijn 93e verjaardag. De CDA-politicus overleed samen met zijn vrouw Eugenie; het echtpaar had voor euthanasie gekozen.
Andreas Antonius Maria (Dries) van Agt was premier tussen 1977 en 1982. In die vijf jaar leidde hij drie kabinetten, nadat hij van 1971 tot en met 1977 minister van Justitie was. Hij hield van wielrennen.
Het heeft natuurlijk niets met Dylan te maken. De twee mannen zijn nooit bij elkaar in de buurt geweest. Van Agt was geen fervent Dylan-adept. En waar de politicus van katholieke huize was, is Dylan als jood geboren en werd later een evangelisch christen.
Toen Van Agt minister van Justitie werd, had Dylan een albumloos jaar. In 1970 had hij de twee albums Self Portrait en New Morning uitgebracht. Toen Van Agt minister-president werd, was het opnieuw een albumloos jaar voor de bard - in 1976 verscheen Desire, twee jaar later kwam Street Legal op de markt. In het jaar dat de Nederlandse regeringsleider het Torentje verliet, kwam Dylan met Shot Of Love op de proppen.
De twee mannen hebben niets met elkaar gemeen.
Of toch wel?
Van Agt streed in zijn laatste jaren voor de Palestijnse zaak. Ik stel me zo voor dat hij in dat debat lijnrecht tegenover Dylan stond - als ze elkaar tenminste gesproken zouden hebben. Voor de gelegenheid zoek ik maar naar de tekst van het lied I Will Love Him, uit de Jesus Years.
He said when the fig tree was blooming
He would be at the gate
He was talking 'bout the state of Israel
From nineteen forty-eight
And the time is near, and
I will love him
I will serve him
I will glorify His name
Sjah, zo klonk het in die jaren vanaf het Dylanesque podium. Maar Van Agt was ongetwijfeld met andere dingen bezig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten