Ik twijfelde allang niet
meer, maar met de cd-box Trouble No More is alle vertwijfeling weg.
Wat een mooie set aan cd's is dit! Het is zo'n tien uur aan
materiaal, maar het is geen straf om de schijfjes achter elkaar te
draaien.
Trouble No More is
aflevering 13 uit de Bootleg Series van Bob Dylan, een serie van
verzameld werk, dat tot het moment van uitbrengen in de kluizen van
Columbia Records ligt opgeborgen. Dit deel beslaat de periode 1979 –
1981, de gospelperiode of de Jesus Years.
Even voor de
administratie: Trouble No More is in drie varianten op de markt
gekomen. Allereerst de dubbel-cd (versie 1, met live-opnames), de
elpee (versie 2, maar is identiek aan de dubbelcd-uitgave) en de
cd-box. De eerste twee cd's uit de box zijn hetzelfde als de
dubbel-cd en de elpee, maar is aangevuld met 'rare and unreleased',
twee concerten in Toronto 1980 en Londen 1981 en een dvd met
concertbeelden.
De film-dvd heeft als
ondertitel A Musical Film meegekregen. De concertbeelden worden
afgewisseld met Michael Shannon als The Preacher. Deze dominee houdt
een stevige preek tussendoor, een verwijzing naar de prekende Dylan.
Zo'n uitgave dwingt de
(met name seculiere) pers opnieuw naar de 'christelijke Dylan' te
luisteren. Net als bijvoorbeeld de overstap naar de elektrische
muziek, is ook de gospelperiode een van Dylan's meest controversiële
keuzes. Maar ook weer een creatieve episode. De media hadden
indertijd niet veel op met alle liedjes over Jezus, waardoor deze
fase onderbelicht bleef en gauw overgeslagen.
Maar nu wordt de pers
gedwongen te luisteren naar de gospelsongs. Vrijwel unisono klinkt de
waardering. Goede teksten (hoewel de boodschap niet aanstaat), vocaal
is Dylan sterk en de muziek zit keurig in elkaar. Komt dat misschien
ook omdat de tekstschrijver vorig jaar de Nobelprijs voor de
Literatuur kreeg, dat alles in retrospectief wordt opgewaardeerd?
Doet er niet toe. Wat er
wel toe doet, is dat de box er nu ligt.
Niet alleen als
christenen mogen we blij zijn met zo'n box (laat christelijke
oudgedienden als Adrian Snell en Don Fransisco maar achterweg,
hoezeer ze het evangelie niet onverdienstelijk op muziek hebben
gezet. Zelfs bij hen denk ik: het kan… nee, het móet rauwer en
doorleefder), ook binnen de Lage Landen mogen we blij zijn met dit
historische materiaal. Liefst drié mannen uit Nederland en België
hebben een bijdrage geleverd.
De eerste Nederlander is
Arie de Reus, de huisarts (in ruste) te Eefde en een halve eeuw
Dylan-verzamelaar. De Reus wordt genoemd in een illuster gezelschap:
“A great deal of the ephemera included in this package would not be
possible without the gracious assistance of the following.”
Ephemera, ik heb het even
moeten opzoeken wat dit woord betekent. Het woordenboek vertaalt het
als volgt: “1: ééndagsvlieg, efemeride; 2 efemera”. Als je wat
verder struint rondom dit woord, heeft het ook iets met sterrenkunde
te maken. Je zou dus kunnen zeggen dat dit woord te maken heeft met
iets dat snel opvlamt, kort te zien is om vervolgens even snel weer
af te taaien.
Die andere Nederlander is
Jeroen van der Meer, product manager. Volgens zijn LinkedIn-pagina is
Van der Meer Senior Director Marketing Legacy Recordings at Sony
Music Entertainment, het moederbedrijf van Columbia Records. Ook bij
de vorige aflevering van de Bootleg Series, The Cutting Edge, was Van
der Meer betrokken als product manager. Tussen 1985 en 1991 studeerde
hij Economie aan de Universiteit van Amsterdam.
De Vlaamse bijdrage wordt
geleverd door Luc Sante, geboren op 25 mei 1954 in Verviers. Hij
schreef de preken die Preacher Shannon zijn kerkgangers voorhoudt.
Ja, ik ben een tevreden
luisteraar met deze box.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten