Dylan geldt als
uitgangspunt en contrapunt. Dat geldt in vrijwel alles. Bij veel
gebeurtenissen zingt een zin van Dylan door m'n hoofd. Een vertaling,
een zin, een melodie. Het is niet dat ik hier actief naar op zoek
ben, zulke dingen gebeuren nou eenmaal.
Zo las ik vandaag uit het
Bijbelboek Spreuken, hoofdstuk 6 de verzen 16 tot en met 19. Zoek de
tekst eens op. Is het dan vreemd dat ik onwillekeurig moet denken aan
een tekst als Seven Curses? Misschien wel vreemd, ja.
Aan de andere kant, Dylan
was als joods jongetje ondergedompeld in het Oude Testament. Hij deed
zijn bar mitswa, een teken van volwassenheid. Op die leeftijd kende
je de Hebreeuwse Bijbel. Een verzameling boeken waar Dylan rijkelijk
uit heeft geput, ook als beginnend tekstschrijver en zanger.
Dus waarom ook niet?
Waarom zou Spreuken 6 niet geheel of gedeeltelijk ten grondslag
kunnen liggen aan Seven Curses?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten