woensdag 6 september 2017

Seven Curses

Dylan geldt als uitgangspunt en contrapunt. Dat geldt in vrijwel alles. Bij veel gebeurtenissen zingt een zin van Dylan door m'n hoofd. Een vertaling, een zin, een melodie. Het is niet dat ik hier actief naar op zoek ben, zulke dingen gebeuren nou eenmaal.
Zo las ik vandaag uit het Bijbelboek Spreuken, hoofdstuk 6 de verzen 16 tot en met 19. Zoek de tekst eens op. Is het dan vreemd dat ik onwillekeurig moet denken aan een tekst als Seven Curses? Misschien wel vreemd, ja.
Aan de andere kant, Dylan was als joods jongetje ondergedompeld in het Oude Testament. Hij deed zijn bar mitswa, een teken van volwassenheid. Op die leeftijd kende je de Hebreeuwse Bijbel. Een verzameling boeken waar Dylan rijkelijk uit heeft geput, ook als beginnend tekstschrijver en zanger.
Dus waarom ook niet? Waarom zou Spreuken 6 niet geheel of gedeeltelijk ten grondslag kunnen liggen aan Seven Curses?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten