Hallelujah

Op een begrafenis werd het nummer Hallelujah van Leonard Cohen gedraaid. Een schitterend lied, waarbij ik telkens wordt geraakt door die ene zin:

There's a blaze of light in every word

It doesn't matter which you heard

The holy or the broken hallelujah

Het doet me denken aan Psalm 51, de verootmoediging van koning David na zijn zonde met Batseba en de terechtwijzing door de profeet Nathan. Deze psalm eindigt met de volgende verzen:

U wilt van mij geen offerdieren,

in brandoffers schept u geen behagen.

Het offer voor God is een gebroken geest;

een gebroken en verbrijzeld hart

zult u, God, niet verachten

Deze woorden doen me overigens ook weer denken aan een heel ander lied, maar dat geheel terzijde.

Het associëren gaat nog wel even door, want Hallelujah link ik ook altijd weer aan Dylan. Er is een geweldige anekdote over een ontmoeting tussen Dylan en Cohen. Na een optreden in Parijs in 1990, vroeg Dylan aan Cohen hoe veel tijd hij nodig had om ‘Hallelujah’ te schrijven. Twee jaar, bekende Cohen, die vervolgens aan Dylan vroeg hoelang hij schreef aan ‘I and I’, een lied op de elpee Infidels: “Fifteen minutes,” luidde het Dylaneske antwoord.

Mooi lied, dat I And I. Een tekst met als refrein een verwijzing naar Psalm 110 (“De HEER spreekt tot mijn heer: 'Neem plaats aan mijn rechterhand'...”), de heiligheid van God (“Mijn gezicht zul je niet kunnen zien, want geen mens kan mij zien en in leven blijven.”). Een tekst met een typisch Dylaneske paradox (Someone else is speakin’ with my mouth, but I’m listening only to my heart).

Sowieso een uitstekend album waar I And I op staat, Infidels. De eerste na de gospeltrilogie Slow Train Coming, Saved en Shot Of Love. Dylan zou met Infidels weer terugkeren naar zijn Joodse achtergrond. Dat kan, maar daarmee heeft hij zijn christelijke geloof nooit verloochend, integendeel.

Infidels opent met Jokerman, dat start met de zin “Standing on the waters casting your bread”, een verwijzing naar Prediker 11: 1: “Werp je brood uit over het water, want je vindt het later weer terug.” En zo zijn we weer rond, staan we met beide benen weer op de grond. Of beter: met onze enkels in de klei van het harde bestaan.

En troost ik mij met de woorden van Dylan. En met de woorden van Cohen, vooruit.

(De bijbelteksten in deze blog zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling

© Nederlands Bijbelgenootschap 2004)